Kapatılması ihtimal dahilinde olan AKP'nin, güneşli ve gölgeli pankartları konuşuluyor.
"Gölgelerin üstümüze geldiği en zor zamanlarda...
Güneşin doğuşuna binlerce kez şahit olduk!"


Oysa güneşin doğum gününe katılmak için, önce değerlerin ölmesine izin vermemek gerek.
Sonra da özgürlüğü hatmetmek.
Meydanlarda kurşuna dizilirken seyrettiğiniz güneşi, sadece kendi partiniz için isterseniz, o ülkenin çoğunluğu karanlıkta kalır.
Demokrasiyi de sadece kendiniz için isterseniz, demokrasi her yıl sınıfta kalır.
Bu demektir ki...
Tabiatın yasaları bütün canlılar içindir. Ülkenin yasaları da, kayıtsız şartsız bütün insanlar için.


Halkın cehaletine ve sefaletine karşı durmak için, güneşten ateş çalıp ateşlere basa basa yürümek meselenin özüdür de...
Bunun için proleter bir yürek gerekir.
Yani işçinin yanında yürümek gerekir, patronların değil.
Öğretmenlerin hayatına hayat katmak gerekir, muteber ailelerin değil.


Şifrelerle işaret edilen gölge, anahtar sözcüktür.
Kapatılan partilerin yerine yenisinin açılması, parti kapatmakla ülkenin önünü açacağını zannedenlerin, en talihsiz yanılgısıdır.
Yanlış kilide yanlış anahtar sokmak gibi.
Ya da lunaparktaki atlı karıncalar gibi.
Birbirini kovalar görünürken, ne dokunabilmek, ne yetişebilmek...
Gölgeler ülkesinde, klasik gölge oyunları yani.


Usul usul kapanan bir tiyatro perdesidir yaşam...
Politika da öyle...
Bu meseleden çıkan sonuç.
"Gölgeye ruh veren güneştir."
Onlar kağıtla kalem gibi birbirine yakındır.
Kardeş kardeş geçinip giderler.


Kardeşliğini, özgürlüğünü ve geleceğini yitirenler ülkesinde...