Sözde Babalar Günü ya, baba elini cebine sokuyor.
Cep, eli dışarı atıyor.
Bugün üniversiteye yerleştirilecek gençlerin sınavı var ya...
Çocuk umutlara uzatıyor elini...
Ama sistem milyonca çocuğu sille tokat sokağa atacak.
Babasına gün yüzü göstermeyen ülke, çocuklarına gösterir mi?


Sefalet babadan oğuladır bu memlekette.
O babalar gençliklerinden çaldıkları resimlerin içinde, çocuklarına yakalanır.
Aynı gururlu duruş...
Kendilerinde eksik olanlar, çocuklarında mevcuttur ya, o yüzden düzen adamı olmazlar.
Hele sözleri namussa, hele harama yan gözle bakmıyorlarsa...
Yetimin öksüzün kanını emecek kadar "kansız" değillerse hele...


Bugün üniversite kapısında umutların kapısını tıklatan çocukların günü.
Haziran kokulu sabahların çocuklarının...
Bugün Babalar Günü...
Sıcak ekmek tadındaki babaların.


Soygunculuk da babadan oğuladır.
Bu ülkeyi bozan babaları biliyoruz...
Çocuklarımızın haklarını çalan çocuklarını da...
Demokrasinin nimetlerinden "babalar gibi" yararlananlara karşılık, namuslu çocukların nasıl çaresiz olduklarını da görüyoruz.


Babaların Günü'nü kutlayıp çocukların sırtını sıvazlamakla, böyle bir günün anlamını yerine getirmiş olacaksak, "Babalar Günü kutlu olsun".
Ama gelecek programları silip atamayız hayatımızdan.
Soyguncu babaları omuzlarında taşıyan bir memlekette...
Kendi çocuklarından gayrısına, "tekmelenecek taş" zihniyetiyle bakan politikacılar cehenneminde...