Çölde yolculuk eden iki arkadaş hakkında bir hikaye size. Yolculuk sırasında iki arkadaş tartışırlar, biri ötekine tokat atar. Tokadı yiyenin canı çok yanar ama tek kelime etmez ve kum üzerine şu sözleri yazar. "Bugün en iyi arkadaşım bana tokat attı. "Yıkanabilecekleri bir vahaya rastlayana dek yürümeyi sürdürürler. Tokadı yiyen yıkanırken bir batağa saplanır, boğulmak üzereyken arkadaşı tarafından kurtarılır. Boğulmak üzere olan arkadaş tam kurtulduktan sonra bir kayaparçası üzerine şu sözleri kazır: "Bugün en iyi arkadaşım benim hayatımı kurtardı. "Tokadı vuran sonra arkadaşının hayatını kurtaran kişi ona şöyle der; "Senin canını yaktığımda bunu kum üzerine yazdın ama şimdi kayaya kazıyorsun. Neden?" Öbür arkadaş ona şöyle cevap verir. "Biri bizi incittiğinde bunu kum üzerine yazmalıyız ki bağışlama rüzgarı estiğinde onu silebilsin. "İncinmelerimizi kuma, gördüğünüz iyilikleri kayalara kazımayı öğrenin. Denilir ki özel birini bulmak bir dakikanızı alır, onu değerlendirmeniz bir saat içinde olur, onu sevmek için bir gün yeter ama sonra onu unutabilmek için bir ömrün geçmesi gerekir Evet yaşamımızdaki tüm ağırlıklara, en derinden sizi kıran, yaralayan tüm kişilere ve olaylara karşı affedici olmak, yapılan iyilikleri sepet sepet biriktirip, kötülükleri ise "İlahi adalete" bırakmak en güzeli. Yaşamımda bilerek ya da bilmeyerek beni kıran, inciten, ağlatan, öfkelendiren herkesi bugün
AFFEDİYORUM
İşte bu sözü söyleyebildiğiniz an tüm yüklerinizden, içsel problemlerinizden acılarınızdan kurtulduğunuz "an"dır sizler için. Evet, ben bugün herkesi affediyorum!!! Ya siz???