Dün sessiz sedasız bir doğum günü vardı, Tarihi Galata Köprüsü, 96. yaşını Haliç'in ortasında kutladı.
Amma velakin 1912 yılının 14 Nisan'ında açılışı yapılırken kopan tantanadan eser yoktu.
Dahası, ortalarda ne bando mızıka takımı, ne kalabalıklar, ne de o debdebeli açılış gününde olduğunca göklere savrulmuş renkli balonlar, havai fişekler de yoktu...

HEP BİZİMDİ
Onun bu mahzun melül hallerine isyanımdan diyelim, tekil başıma gittim ve kalıntı demirlerini okşayarak kutladım yeni yaşını köprümüzün.
İstedim ki o hep biz olan, bizden olan, bizim olan 'köprümüz' eğreti eğreti durduğu suların ortasında yetim hissetmesin kendisini.

BİLGE VE YORGUN
İstedim ki yeni kuşaklar da öğrensin onun muhteşem geçmişini, parıltılı günlerini, bilge geçmişini.
Veda ederken de yerden bulduğum bir alçı parçasıyla duvarlarına "Kutlu olsun", az aşağıya da masalını yazdım...