Batılı meslektaşlarımız
Hafif alaycı bir dille Türkiye'deki demokrasiyi eleştiren, Türk Silahlı Kuvvetleri'nin sivil siyaset üzerindeki vesayetini dile dolamaktan başka dişe dokunur bir analiz de getiremeyen Batılı gazetecileri ben anlıyorum da, onlar bu memleketi doğru dürüst anlıyorlar mı orasını hiç sanmıyorum.
***
Kurdukları sömürge imparatorluklarının birikimleri ile hep birlikte Osmanlı İmparatorluğu'nun üzerine çullanıp, onu parçalamamış olsalardı. Sonra da genç Türkiye Cumhuriyeti'nin üzerinde, başta Amerika ve İngiltere olmak üzere, türlü ekonomik ve askeri bağımlılıklar yaratıp, gizli servisleri ile bu topraklarda at gibi tepinmeselerdi. Darbeleri, krizleri fişteklemeselerdi. Türkler de, çağını ekonomik, politik ve kültürel olarak yakalamış bir Osmanlı'nın devamı olarak çağdaş demokrasiye kavuşabilmiş olsaydı. Bugün Bizler, belki de Avrupalılar için aynı endişe ve kuşkuları dile getirmiş olacaktık. Tarihi sebepleri ayıklayarak yapılan analizler, ne doğru olabilir ne de samimi. Bir zamanlar demokratik Avrupalılar, henüz derelerde yıkanmaya çalışırken, Türkler hamamda kese yapıyordu. Onlar çuval giyiyorlardı, buralarda ipek giyiliyordu. Tarih başka biçimde seyretseydi, şimdi demokrasi öğütlerini bizler onlara verecektik. Yani bilmediğimizden ve anlamadığımızdan değil.
***
The Economist dergisinin Avrupa editörü John Peet, son Türkiye izlenimlerini 30 Mayıs'ta şöyle yazıyor. Diyor ki: Galata'daki bir meslektaşın evinde düzenlenen mükellef akşam yemeğinde bir araya gelen gazeteci, eski diplomat ve bankacıların çoğunluğu, açıkça orduya sempati duyuyorlar, Türkiye'deki laikliği koruma endişesi içindeler ve AKP'nin ülkeyi yeni bir İran'a dönüştürmeyi amaçlayan gizli İslami bir gündeme sahip olduğundan şüpheleniyorlar. Müslüman dünyada köktenciliğin nüfuzunu artırdığı bir dönemde, bu tür endişeler anlaşılabilir. Ancak Avrupai bir Batılı için bir askeri darbenin türban giyen bir kadının cumhurbaşkanlığı konutuna çıkmasına tercih edilebilir olması düşüncesi epey tuhaf! Ben de şöyle diyorum: John kardeş! Kendin yazarken zaten cevabını içinde veriyorsun. Avrupai bir Batılı için diyorsun. Ne güzel söylüyorsun. Bizler Avrupai Batılı değiliz, Batılı Türkleriz! Daha 27 yıl önce bizim üzerimizden silindir gibi bir askeri darbe geçti ve yaraları hâlâ sarılabilmiş değil. O yüzden biz, Batılı Türkler olarak, darbe istemiyoruz ama darbeleri kışkırtacak her türlü siyasi İslamcılık'a ve radikalizme karşı uyanık olmak zorundayız. O sebeple sizler, Çankaya'ya ille de türbanlı bir hanımefendinin sokulmasının, Cumhurbaşkanlığı makamına bir AKP'linin oturtulması hamlelerinin nelere mal olabileceğini bilemezsiniz. Onu ancak biz biliriz. Üstelik meseleyi çarpıtmadan koymak gerekiyor. Türkiye'nin ezici çoğunluğu: Çankaya'ya bir türbanlı çıkacaksa, darbe olsun daha iyi, demedi. Şunu söyledi: Çankaya'da türbanlı istemiyoruz! Bu halk, ne darbe istiyor ne de türban! John kardeş, Ya türban ya da darbe, ikilemini kışkırtanlar kimlerdir iyi bak e mi?
***
John Peet diyor ki: Elitlerin asıl karşı çıktığı, başörtüsü giyen Anadolulu Müslüman köylü kadınlarının İstanbul ve diğer kentlere akını. Halbuki onlarla birlikte yaşamayı öğrenmek zorundalar. Ben de diyorum ki: Seni kandırmışlar John kardeş. Türkiye'de yeni olan, karşı çıkılan başörtüsü değildir. Türbandır. Farkı anlamak için daha çok çalışmalısın. Başörtüsünün Türkiye'deki oranı belki yüzde 65-70'tir de, türbanın oranı yüzde 5'ler civarındadır ve politik bir örtüdür. Biraz da sana sosyo-politik yardım: AKP'nin iktidar olmasından bu tarafa, kah ekonomik gereklerle, kah işsizlikle, kah mahalle baskısı ile birçok kadın, başörtüsünden türbana geçmek zorunda hissetti kendisini... Belki sırf kocası belediyede daha iyi bir iş bulsun diye. Bizim liberaller bu konuları çalışmazlar, onun için sen kendin otur çalış. Yanılma, yanıltma. Doğru analiz et!
Servisi 
