Bizim bildiğimiz CHP'nin kuruluşundaki amaç, çocuklar sabahlara korkusuzca uyansın diyeydi...
Cumhuriyet güneşi, herkese gülümsesin diye... Deniz Baykal'ın keyfine kahyalık etsin diye değil.


CHP'nin kuruluşundaki amaç, mahşere kadar aydınlıktı. "Çarşafa dolanmak" değil.
O yüzden, güneşin battığı bir ülkede...
Deniz Baykal mum ışığı bile değil.


Dini siyasete alet etmenin gösterisine, CHP bayrak açması gerekirken, kendi afişini asıyorsa, o partinin ruhu sizlere ömürdür.
CHP'ye gönül verenler, Baykal'dan önceki CHP'yi geri istesinler bakalım.
Baykal'dan başkasının lider olmasına geçit vermeyen, parti içi demokratlar haykırır. "Deniz Baykal Uludur..."
Onlar CHP'nin ruhunu değil, Deniz Baykal'ı ve kendi güçlerini dik tutuyorlar.
Varsın ülke yansın! Nasılsa söndüren birileri bulunur.


Kemal Kılıçdaroğlu'nun İstanbul'da yem edilmesinin sır perdesini aralayın bakalım.
Amaç İstanbul'u kazanmak mıdır, CHP koltuğunun gerçek sahibi olması gereken birini yem etmek midir yoksa?


Ülkenin resimleri değişirken...
Bilmiyoruz, daha ne kadar dayanacak bu partinin aydınlık ruhu?
Berbat ressam Deniz Baykal'ın, siyah fırça darbelerine?