Geçenlerde vatandaşın biri karşıma çıktı da, "Nedir bu ekonomik kriz? Nerden çıkar, nasıl ürer?" diye sordu.
O anda verdiğim cevap beni tatmin etmedi. O yüzden daha "derin" düşündüm!


Kriz, paranın el değiştirmesi, insanların dil değiştirmesidir.
Kriz, patronların çözdüğü, işçilerin çözemediği bir geometri problemidir.
Kriz,bir kapitalisttir. Maçoları bile feminist yapar..
Kriz, isyanın uslanması, bir gözü öbür göze düşman etmenin mikrobudur.


Kriz, lüks restoranlarda sarhoş olanların sabahları zor ayılmasıyla, günlerdir ağzına bir lokma koymayanların, açlıktan bayılmasıdır.
Kriz, başınız sıkıştığında, "Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor" anonsu veren telefon rehberidir.
Kriz, sefalet yosmasıyla, uyuşturucu çakallarının mevsim şenliğidir.


Kriz, dostunun elini sıkarken hatırını sormayıp, sorumluluktan kaçmaktır.
Kriz, televizyonlardaki yarışmalarda, iki yüzlü soytarıların dağıttığı paraları hesaplayıp avunmaktır.
Kriz, doğalgaz yakmaktan korkanlarla, bin YTL'lik ayakkabıyı bir çırpıda alanların, aynı topraklar üzerinde gezinmesidir.


Kriz, "Hamdolsun iyiyiz" diyenlerle, "Açız, donuyoruz" diyenlerin, aynı parti amblemi altında buluşmasıdır.
Kriz, "Evdeki çam ağacını süslemedik" deyip göz boyayan genel yayın müdürlerinin, milyarlık yılbaşı eğlencelerinde boy göstermesidir.
Kriz, "Her koyun kendi bacağından asılır" diyen toplumların ahlak sınavıdır.


Kriz, işadamlarının paratoneri, harika bir mazeret tıpasıdır.
Kriz, başların biraz daha öne eğilmesi, kuşlar gibi onurlu yaşayanların, böceklere özenmesidir.
Kriz, bizim gibi üçüncü dünya ülkelerinin kalbine sokulmuş Truva atıdır.


Ama bir gerçek var ki...
Kriz, her türlü şartta direnen, onurlu insanların da yaşama sanatıdır.