Derslerim iyi de hal ve gidişim kötü diye Pertevnial Lisesi'nden Bilir Kolej'e postalanmıştım lise 2'de. Kafa dengi hergelelerden oluşmuş bir eküriyi kurmamız da çok sürmediydi. Bir gün son dersten çıkışta bağırtı çağırtılar duyduk koştuk koridora. 20'li yaşlarda sivil iki abi filmlerdeki gibi dövüşmekteydi. İkisi de boylu boslu ve sağlam dövüşçü . Sonra erkek hocalar filan koştu ayırdı. Biri kolej sahibinin oğlu ve okulun son dönem mezunlarından Sedat Bilir, diğeri ise yine mezun ağabeylerden Yaman Okay'mış...

PALAZLANAN DOSTLUK
Mektep binasının karşısında eczane var. Oradan gidip pamuk, tentürdiyot filan alıp geliyor bir kız arkadaşımız. Kanayan kaşına dokunmaya kimsenin eli gitmediğinden acemi sıhhiyecilik üstüme kalıyor ve ben temizliyorum Yaman Ağabey'in kaşını gözünü.
Orada o gün temeli atılan bu abi-kardeşlik yıl içinde bize tiyatro hocalığı yapması ve tesadüfen onun yetiştiği Bakırköy semtine taşınmamızla iyice palazlanıyor.

ÇOKTAN
Aradan yıllar geçi yor. O kadar çok şey, o kadar çok ilişki değişiyor, ama Yaman Ağabey'le hep kesişen yolların itici gücü dostluğumuzu her merhalede daha da katlayıp büyütüyor. Ben kendi halinde genç bir gazeteci, o ise önce AST'ın (Ankara Sanat Tiyatrosu), sonra da önemli filmlerin ve etkinliklerin sayılıp sevilen aktörü ve adamı olmuş çoktan.
Sonra hem folklorculuktan hem de kardeş gazetelerdeki haber ve söyleşilerinden tanıyıp merhabalaştığımız Meral'le sıkı bir aşk yaşıyor Yaman Ağabey. Evlendiklerinde ise oğlan bizim kız bizim, abi ve yenge bizim durumu hasıl oluyor ohhh!..

GÜN OLUR
Ve bir gün bir dağ yıkılıyor sanki yüreklerimizde. Bütün zamanların en sıkı adamlarından, en kuvvetli oyuncularından biri olan Yaman Ağabey bir dağ gibi yıkılıyor içimizin yangın ormanlarına. Allah'ın belası bir hastalık onu koparıp alıyor yaşamdan... İçinde sevda mayalanmış koca yüreğini vakarla taşıyan o genç kadın, o Meral Okay ise yiten eşinin ardından; "Bir ölüye şık olarak yaşıyor" bunca zamanı...