İki yüzü vardır Ankara'nın...
Biri beyaz, biri kara.
Birinde aydınlık düşlerin hayali yatar.
Diğerinde karanlık adamlar cirit atar.
Biri sol eliyle hayatı gazlayan bıçkın delikanlı.
Diğeri Amerika'nın makam şoförü!
Birinde sefaletle ve umutsuzlukla yüzleşir.
Diğeri gittikçe derinleşir!


İki yüzü vardır Ankara'nın...
Bir yanı insanlara sargı bezidir.
Bir yanında yargı yoktur, infaz vardır.
Bir yani gözlerini yumar, ne umarsa politikadan ve futboldan umar.
Diğer yanının gözü seğirir, alacak can arar.
Bir yanı yıldızlı gecelerdir.
Öbür yanı sinsi geceler.


İki yüzü vardır Ankara'nın...
Bir yanı kendi iç denizinde namuslu düşlerin tayfasıdır.
Öbür yanı... "Devletin malı deniz, yemeyen domuz."
Bir yanı anneler gibi sever, ülkenin bütün çocuklarını.
Öbür yanı, "babalar gibi" memleketi pazarlar.
Bir yanı çocukları karşıdan karşıya geçirir.
Öte yanı travma geçirir.
Bir yanının yolu aşktan geçer.
Diğer yanında göz gözü görmez para denilince.


Ülkenin kara bahtının da sebebidir Ankara.
Seni gidi Ankara!
İki yüzlü Ankara.