Sivil anayasa; üniversite kapısından dönen başörtülü kıza yarar da, parmak arası terlik giyip, plajda fink atan abla ya yaramaz sanılsın istiyorlar.
Sivil anayasa; laikliğe aykırı fiillerin odağı olduğu iddia edilen, AK Parti'nin kapatılmaması na yarar da, 12 Eylül darbesiyle kapısına kilit vurulduğu unutulan CHP'ye yaramaz sanılsın istiyorlar.
Sivil anayasa; kestikleri kurbanların derisini THK'ya vermek istemeyenler e yarar da, Çağdaş yaşamı Destekleme Derneği'nin, daha çok destek bulmasına yaramaz sanılsın istiyorlar.
Yanlış sanılsın istiyorlar. Yanlış bildiklerini, masum olduklarını hiç sanmam. Bu ülke insanının, bedenlerine dar gelmeyen sivil bir anayasaya, her zamankinden daha fazla ihtiyacı var.
Kimi çevrelerin, sivil anayasa için doğru zaman olmadığını söylediklerine bakmayın. Statükonun, olayları kaşları çatık izlediğine aldırmayın. Sokaktaki insan kardeşçe yaşamak için, darbelerin gölgesinin üzerinden kalkmasını istiyor.
Sanal tartışmaların gündemi sürekli meşgul etmesi, dünyadaki imajımızın sarsılmasıyla sınırlı kalmıyor. Hayat pahalılığını da tetikliyor, Akdeniz'in berrak sularına kulaç atmak isteyenlerin, heveslerini de kursaklarında bırakıyor!
Bu ülkede yaşamayı zorlaştıran her kural, dönüp dolaşıp herkesi vuruyor. İşsizliği, enflasyonu konuşmamızı engelleyen sanal perde, sadece aydınların, siyasetçilerin ışığını kesmekle kalmıyor. Toplumu topyekun mutsuzlaştırıyor.
Kimse bizi kandırmaya kalkmasın, mini etekli kızla, başörtülü sınıf arkadaşı, kantinde aynı masanın etrafında oturup, mezun olduklarında nasıl iş bulacaklarını konuşuyorlar. Umutsuzlar, doğru mutsuzlar! Ancak kaygılarının laiklikten çok, despotlukla bir ilgisi var .
Sivil anayasanın kötü bir şey olduğuna toplumu ikna edemeyeceğini anlayanlar, şimdi de zamanlama meselesini ortaya sürüyorlar. Sivil anayasa için iyi zaman değilmiş! Kim karar veriyor buna, doğru adımı atmak yerine, bir ayak havada, ceza almış yaramaz çocuklar gibi, bu milleti bekletmeye kim kendini yetkili görüyor? Sivil anayasa için en iyi zaman bugündür. Yarın, özgürlüğünün kısıtlandığını düşünenler için de, kendilerini bu ülkenin sahipleri sananlar için de çok geç olabilir!

ÇANAKKALE ÖYKÜSÜ
Tarihimizin en büyük destanlarından biri olan Çanakkale'nin dilden dile söylenen kahramanlık öyküleri anlatmakla bitmez. Bu destanı, tarih tekerrür etmesin diye, anlatmalı ve dersler almalıyız.
Bu kadarı yeter mi, yetmez! Bereket yetmediğini anlayan ve harekete geçen aydınlık zihinler var. Sadece Çanakkale kitapları yayınlayan Yarımada Yayınları, örnek bir yarışmanın ödül törenini yaptı geçen hafta. Çanakkale Hikaye Yarışması . Muhteşem bir fikir! İnsanımızı, Çanakkale üzerine düşündürmek için, edebiyattan daha etkili ne olabilir?
Bu parlak fikrin ödül töreni hak ettiği ilgiyi de gördü. Edibe Sözen'den, Fatih ve Zeytinburnu Belediye Başkanları'na, Çanakkale üzerine kafa yoran herkes oradaydı.
Yarımada Yayın yönetmeni Erol Erdoğan, "90 yıldır Çanakkale'yi ihmal ediyoruz" dedi. Haksız da sayılmaz bence.