Gizli bir düş bahçesi Yeşilin her tonu ile bezeli ağaçlar arasında, yukarıdan aşağıya doğru süzülen doğa harikası şelalesiyle Erikli Yaylası, görsel bir şölen sunuyor konuklarına
Erikli yaylası, trekkinge başlayanların hemen hemen tamamına yakınının gittiği parkurlardan biri. Ama Marmara Bölgesi'ndeki onlarca şelale içinde görselliği en göz alıcı şelaleler burada bulunur. Hem ulaşımı kolay hem de istenirse orman içi patikalarda yolu uzatıp keyifli bir yürüyüşe de dönüşebilen bir alan. Bugün geriye dönüp ilkbahar başlangıcında yaptığımız bir yürüyüşün nostaljik hatırlamasını yapacağız. Yılın her mevsiminde ayrı bir güzelliği olan Erikli parkurunun belki önümüzdeki haftaların birinde de karlarla kaplı kış halini anlatacağız.
ARACIMIZ KAYIYOR Sabah İstanbul'dan yola çıktığımızda feribotu kullanacağımız için uzak gibi görünse de, saat 11.30 gibi Erikli Köyü'nün biraz aşağısında aracımızdan inmek zorunda kalıyoruz. Yaylaya yaklaştığımızda aracımız bir rampadan çıkamadı ve geri kayma işaretleri verince inmek zorunda kaldık. Aslında parkur Çınarcık'tan yukarı dönünce 3 km yukarıdaki Erikli Köyü mıntıkasından başlamaktadır. Yani genellikle turlar, balık çiftliğinden başlayıp yukarı tırmanarak başlangıç yapar. Ama biz 'Başka bir yöntem deneyelim' dedik. Erikli Yaylası'na araçla çıkıp şelaleye kadar yürüyecek, sonra da dönüşümüzü orman yolundan yaparak alt şelaleden geçerek balık çiftliği yoluyla köye inecektik. Hem parkur başlangıcındaki dik yokuşu çıkmamış olacak hem de doğanın keyfini daha geniş zamanda çıkaracaktık. Araç kaygan yoldan çıkamayınca, hemen inip yürümeye başladık. Aracı zorlamaya gerek yoktu. Sonuçta yürümek için gelmiştik. 20 dakika kadar yolda yürüdükten sonra Erikli Yaylası'na ulaşıp şelale patikasına döndük.
SUYUN BÜYÜLÜ SESİ Biraz sonra alt şelaleye ulaştığımızda suyun büyüleyici uğultusu, daha yaklaşırken kulaklarımıza ulaştı. Hemen arkadaşlar fotoğraf çekmeye başladı. Bir süre kendimizi su sesine kaptırdıktan sonra daha görkemli olan ve dik merdivenlerden çıkılan üst şelaleye çıktık. Erikli yaylası parkuru güzergahında 4 adet şelale vardır. En görkemlisi de en yukarıdaki şelaledir. 30 metre yükseklikten akan suyun ak köpükleri şiirsel bir görsellikle aşağıya dökülmekteydi. İlkbahar ayları suyun en bol olduğu dolaysıyla şelalenin çok çoşkun aktığı bir zamandır. Hava biraz sıcak olsa şelalenin altındaki doğal havuza girip serinlemek duygusu çekici olsa da bunu yapmıyoruz. Şelale keyfini mümkün olduğunca uzun tutmaya çalışarak kayalarda dolaşıyoruz. Artık bu Marmara'nın en güzel şelalesi ve çevresi bir piknik alanına dönüşmüş durumda. Belediyenin yaptırdığı şelaleye çıkan patikalar, şelale çevresindeki küçük ahşap kulübelerde satış noktaları ahşap oturma ve izleme alanlarıyla herkesin gelebileceği ve maalesef toplum olarak alışkın olduğumuz üzere tüm piknik artıklarımızı oralara atabileceğimiz bir alan haline gelmiş. Doğal güzellikleri elbetteki herkesin gezip görmesi güzeldir ve herkesin hakkıdır. Ancak ne yazık ki; doğa duyarlığı gelişmemiş toplumumuzda böylesi milli parklar çöplük haline dönüştürülebiliyor. Eskiden yalnızca dağcıların ve trekkingçilerin ulaştığı ve doğaya duyarlı insanların özenle koruduğu bu alan artık eski doğal halinden uzaklaşmış durumda. Yine de olağanüstü görselliğiyle şelaleyi izlemek ruhlarımızı dinlendiriyor, gözlerimize unutulmaz bir şölen sunuyor.
ÇAYIRDA MOLA Bir süre sonra başlarımızı sürekli arkaya dönüp dönüp bakarak geri dönüşe başlıyoruz. 15 dakika sonra yaylanın geniş çayırlığında uzunca bir mola vermek üzere oturduk. Bahar çiçeklerinin her tarafı papatyalarla donattığı çayırda çocuklar gibi yuvarlandık. Artık suyun görselliğinden çıkıp yeşilin ve orman içi patikaların kıvrımlarına dalarak yürümek zamanı gelmişti. Erikli Yaylası'nın solundan ormanın içine daldık. Burada girişi kaçırmazsak, yaklaşık 3 saatlik bir inişi vardır. Ormanın içinden toprağı yarmış bir su yolu vardır ki; burayı yürüyüşçüler patika olarak kullanıp Teşvikiye Köyü'ne kadar inerler. Alt şelalenin yukarısında patika sağa ve sola ayrılır. Sağa dönersek alt şelaleye iner, yol biraz uzar ama inişi yumuşaktır. Son şelaleyi de gördükten ve küçük bir macera oluşturacak su geçişinden sonra dere kıyısından balık çiftliğine inilir. Sol patika ise daha kısa olmasına karşın balık çiftliği yamacından çok sert bir inişi vardır. Hangi yolu denerseniz deneyin sizi balık çiftliğine ulaştırır. Oradan sonra zaten yarım saatlik bir düz yürüyüşten sonra Teşvikiye Köyü'ne inilir. Su, çayırlıklar, çiçekler ve ormanın bahar aylarında fışkıran yeşilliği içinde 6 saatlik bir etkinlik yapmış olduk. Teşvikiye Köyü'ne ulaştığımızda bahçesindeki masalarda mis gibi akşam çayı bizi bekliyordu.
Servisi 
Erikli yaylası, trekkinge başlayanların hemen hemen tamamına yakınının gittiği parkurlardan biri. Ama Marmara Bölgesi'ndeki onlarca şelale içinde görselliği en göz alıcı şelaleler burada bulunur. Hem ulaşımı kolay hem de istenirse orman içi patikalarda yolu uzatıp keyifli bir yürüyüşe de dönüşebilen bir alan. Bugün geriye dönüp ilkbahar başlangıcında yaptığımız bir yürüyüşün nostaljik hatırlamasını yapacağız. Yılın her mevsiminde ayrı bir güzelliği olan Erikli parkurunun belki önümüzdeki haftaların birinde de karlarla kaplı kış halini anlatacağız.
