Zordur anlatması
Yoksulların çocukluk fotoğrafları yoktur, ya da çok azdır. Ama ölürken ne çok fotoğrafları olur. Tabutları süsler... Politikacılar kendilerini lafa tutar da, anneler tutamaz kendilerini. Ateşlere dökülür türküler, ciğerdeki ateş sönmez. "Yabenideal,yasendegitme" Dağlarda bile yankılanır sesler...
***
Acemiliklerin mirası mıdır annelere kalan? "Vahgidene" midir? Şehitlerin üzerinden siyaset yapmak, magazin yapmak ve bir asker selamı çakarak "pozisyonukullanmak" ancak bizim ülkemize hastır. Meseleyi çakıyoruz da.. Askerin ölümünden bile çıkar sağlayan sisteme neden yumruğu çakmıyoruz? Sokaklarda slogan atmak yerine!
***
Uykusuz gecelerin yamacında, derin bir uykuya dalan çocuklarımızı yaşatmanın bir yolu olmalıydı. Toplumu uyutanların yolunda yürümekle, teröre göz yummak arasında hiçbir fark olmadığını göstermenin de bir yolu olmalıydı. Şehitlerden "yolunubulansistem", televizyonların ve gazetelerin yeni ticaret biçimi olduysa, ölümler de bitmeyecektir... Annelerin acısı da...
***
Yüksek sesle yaşamak varken, politikanın yanlışlarına susarak yaşamak, o askerlerin ölümüne yataklık etmektir. O askerler ki, korkuları barındırmaz içlerinde. Ölüm bir sevgili gibi görünürken bile, gözlerinde cesaretin hası. Şehitler en kutsal yanıdır bu memleketin. Gerçek acıyı sadece anne olan bilir zaten. Zordur anlatması..
***
Bizim anlatmak istediğimiz, annelerin peşini bıraksınlar. Dirisine sahip çıkamadıkları çocukların, ölüsünü kullanmasınlar. Lütfen rica ediyoruz.
Servisi 
