Ağlatan katliam
Gazetelerde, fotoğrafları da vardı. Bosna-Hersek'te korumakla görevli oldukları 8 bin Boşnak'ın Sırplar tarafından katledilmesine göz yuman Hollandalı askerler, Srebrenitsa'yı ziyaret ediyor. 12 yıl önce (1995'te) görev yaptıkları (Barış Gücü'nde) eski fabrika binasında, katledilen masumların annebaba, eş ve çocukları karşılıyor Hollandalı askerleri... Ve kızılca kıyamet kopuyor yeniden... Bu defa, silah ve bomba sesleri yok ama, daha ağır olanı, yürek feryatları var. "Buraya geri gelebildiğimiz için kendinizden utanın" diye haykıran Boşnak anneler, katliamlara engel olamayan Hollandalılar'a, "Gerçekten, size bir de madalya mı taktılar?" diyor. Acılarını unutamayan mazlum ve sahipsiz Boşnak kardeşlerimizin hali yürekleri dağlarken Hollandalı askerler de utançlarından ağlayıp yüzlerini kapatıyorlar. Onlar da, insan olarak geçmişlerindeki ayıptan kurtulamıyorlar ama, utanma duyguları var hiç değilse... Ağlıyor ve yüzlerini saklıyorlar. Irak'taki Amerikalı ve İngilizler öyle mi?