Keyfimin kahyası
Şu günlerde keyfim yerinde, her meseleye iyimser bakıyorum. Haritasız Türkiye özlemindeki Amerikan malı demokrasi neferlerinin ağzının suyu akarken, "Herhaldekurakbirülkeyisuluyorlar" diye düşünüyorum. Dokunulmazlığa kıllarını kıpırdatmayan korkulukları, kargalarla baş başa bırakıyorum.
***
Birbirlerine silah hediye eden politikacıların, katil olmak için sebep arayan toplumun ilham perileri olduğunu düşünüyorum. "Vurpatlasın,çaloynasın!" Cumhurbaşkanı seçebilecek kadar demokrasiye sahip olmayan bir ülkenin, "taklitlerindensakınılmayan" üçüncü dünya ülkesi olmasına aldırış etmiyorum. Devrimin karekökünü alıyorum, içinden zerre kadar CHP çıkmıyorsa da DenizBaykal hayranlarına "Çıkmadıkcandanumutkesilmez" diyorum.
***
Namuslu insanların yüzündeki mücadele izlerinin, bir manken gülüşü kadar değeri olmamasını, "toplumdakiistikrara" bağlıyorum. Sokaklardaki çocuk iskeletlerinin, "Etibenim,kemiğidevletin" diyen babaların gurur tablosu olduğunu düşünüyorum. Tuvalette basılan kadınlara sanatçı damgası vuranların, yüzlerine vurmuyorum namussuzluklarını. Puştluk borsasındaki yükselişi de magazin ekonomisine destek sayıyorum. Büyüklerimi sayıyorum "Bir,iki,üç." Küçüklerimi seviyorum, "Birmilyon,ikimilyon,üçmilyon..."
***
Kaç zamandır yeniden tanımlamaya ihtiyaç duydum kendimi. Yürüyüş düzenimi değiştirdim. Şu günlerde keyfime kahyalık yapıyorum. Acayip iyimserim. Merak etmeyin, bu ülkeye bir şey olmaz! Bundan sonrası tufan!