Ölüm çukurları
Bir çocuk ölür, 6 yaşında bir kız çocuğu... Babasının kuzusu.. Annesinin canı ciğeri. Ailesinin her şeyi... Belediye başkanlarının hiçbir şeyi. Sokakları kendi amblemleriyle süslemeye gösterdikleri özeni, açtıkları çukurlara göstermeyenler, çocuklarımızı göz göre göre ölüme itekler.
***
Bir çocuk ölür, Allah'ın özene bezene yarattığı bir canlı... Babasının şeker kızı... Annesinin meleği... Kendi müteahhitlerine gösterdikleri özeni, küçücük çocuklara göstermeyen belediyelerin, bir çukur kadar değer vermediği bir bebek. Hepimizin çocuğu...
***
Ölüm haberi gelir de kaynar bir çaydanlık, annenin başından aşağı dökülür. Ciğeri sökülür babanın. Adalet ocaklarında ömür boyu taş kırmaya mahkum edilesi sorumsuzlar için, alt tarafı bir çukurdur. Üst tarafı mezarlık! İstanbul'un mezarlığa dönüşmesi sebepsiz değildir.
Benim bir önerim var! Sokaklarına gazeteci isimleri vererek, yenilik başlatan belediye başkanlarının isimleri, ölüm çukurlarına verilsin. Ömür boyu yaşarlar!
Servisi 
