Memlekete bak. Bazen aklıma mukayyet haberler okuyorum gazetelerde. Ege'de bir kasabada yılanlar millete sarmış gündüz gözüyle. Hep anlattım ve yazdım: Doğanın dengesinde bir şey var. Dünya 'Küresel ısınma!' diye bağırırken 'Birasal soğuma!' diye mavro yapanlar için durumda bir gariplik yok tabii. İşte o yılanlar diyorum Çanakkale'nin bir köyünü sarmaya başlamışlar ve insanların yastık altlarına kadar girmişler. On yıllardır böyle bir şey yaşamadıklarını söylemiş köy sakinleri.
Yani yılanlar yılanların insanlar insanların yaşadıkları yerlerde yaşamışlar. Böylesini de görmemişler haliyle. "Hal insan halidir" denir ama ulu orta yılan baskını insanın hallerinden değildir.

DURDUK YERDE SALDIRMAZ
Ve bilinir ki; bu yılan denilen hayvanat durduk yerde sarılmaz kola bacağa.
Ya aç-susuz kalacaklar ya da acayip bunalacaklar. Olan şuymuş haberden öğrendiğime göre; fareler kaybolmuş dağa taşa basılan kimyasallar yüzünden. Yani farenin yılanla kuşların keneyle doğal! ilişkisine müdahale ettik biz. Biraz karı-koca kavgasına karışmış gibi olduk yani. Doğanın ve nebatın iki eli yakamızda, börtü böceğin hırsı bize.
Bu kuşlar aynı yollardan yüzyıllardır göç ederken tam göç yollarının altına yöresine yerleşim yerleri kurduk. Toprakta eşelenip keneyi, böceği ortadan kaldırıp kendilerince görev edindikleri bir işi engelledik. Üstümüze vazife olmayan ne kadar iş varsa hepsini yaptık. Kimyasal atık denizi sayemizde oluştu, o doymak bilmez hırsımız yüzünden. Kamil kamil yuvalarında yer altlarında yaşayan börtü böceği yuvasından, yaşam alanlarından çıkardık. Onlar şimdi su ve yaşayacak alan arıyorlar kendilerine. Yılanlardan hiç biri kederlenip-keyiflenip; "Gidip şu Biga köylülerine sarayım ve biraz eğleneyim!" dememiştir değil mi? Dememiştir eminim.

KOŞARAK KURTULMUŞLAR
E işin bir de şu yanı var; yılanı görenler koşarak kurtulmuşlar! Koşarak? Evet koşarak. İyi bari jogginge yarasın yılan hayvanı. Hiç olmazsa ortama biraz hareket gelir. Neyse mevzuunun ucu kaçmasın. İlginç hallerimiz var böyle. Keneler için paçaları çorap içine sokuyoruz, koyu renk giysiler giyip astronot gibi piknik yapıyoruz, yetmedi kenesavar giysiler giyiyoruz, deri üzerine kenesprey (!) üretiyoruz, fareleri öldürüp tarlaları yılana bırakıyoruz, bazen bizi tarlamızda ziyaret eden dost uzaylıları taşlarla kovalıyoruz, yoldaki yılanı görünce gerisin geri dönüp koşmaya başlıyoruz... Yapıyoruz bir şeyler... Komiğiz...
Yüzyıllardır alemi titretmiş bir imparatorluktan geliyoruz, çağlar açıp çağlar kapamışız, karalardan gemiler yürütmüşüz, savaşlara girip savaşlardan çıkmışız, dağları delip yurt aramışız, ülkeler kaldırıp, milletler yaşatmışız ama gelip iki keneye sürüngene teslim olmuşuz. Dağ gibi bir adamın elindeki kıymık yüzünden baygınlık geçirmesi gibi bir şey bu. Bildiğim bir şey varsa o da şudur; yeşil ovalar sararmıştır artık, kimyasalın yaktığı gökyüzünün ciğerlerinden ölüm yağıyor artık, sarı buğdayları, başakların büyüdüğü tarlalarda yıkım kol geziyor, börtü böceğin ve kuşların göç yolları pusu kokuyor artık.
Yılanların öcü bu... Doğa kapatmış elleriyle yüzünü; hüzün çöküyor göllerin başladığı yere, denizler kahır içinde...