"Bu kente bahar gürül gürül gelecek ey oğul!"
Böyle başlamıştı bir şiir tümcesi; ilk gençliğimin şiir tümcesi... Bir şiir imgesidir Mayıs. Oğulları toprağa düşen; fotoğraflara karabant takan analar gibidir şiir imgeleri. Hüzün tutan, dert çeken, gam taşıyan analar gibi.
O Mayıs sabahı ilkin asılan çocukların annelerini düşünmüştüm. Anne imgesi daha güçlüydü belleğimde. Babamı sevmez miydim? Severdim evet! Ama şunu düşünmüştüm; Cemil Gezmiş'i yani Deniz'in babasını herkes biliyordu da annesinin ismini hatırlayan var mıydı? Ve neden Deniz en son mektubunu babasına yazmış; "Annemi teselli etmek sana düşüyor. Kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum. Kendisine özellikle tembih et, onun bilimadamı olmasını istiyorum, bilimle uğraşsın ve unutmasın ki bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir!" Baba-oğul konuşmuşlar. Nasıl bir çocukluk geçirmiş, bu satırlardan belli oluyor zaten. Ailede erkeklerin sorumluğu bir üst düzeyde belli ki.

EFSANELER ÇAĞI
Baba Cemil Gezmiş oğlunun cenazesini almak ve Ankara'da defnetmek için yine bir başka oğlu Bora ile bekliyor. Hüseyin'in ve Yusuf'un da babaları. Analar? Analara oğullarının öldüğünü anlatamazsınız. Her çocuk doğduğunda bir ilah doğururdu analar efsaneler çağında. O yüzden analar inanmazlar ilahların öldüğüne. O çağ ki efsaneler efsanedirler aslındaağıtlarıyla delip geçmişlerdir o kara gökyüzünü; oğul bir söylencedir onların dilinde.
Ve öyle düşünmekteyim ki Deniz'in, Yusuf'un ve Hüseyin'in anneleri o yüzden mezarlığa yolu düşen bakışları bile ipe asmışlardır, terleyen düşlerini kurutmak için oğullarının.

IŞIK HUZMESİ GİBİ
Bu üç genç, Anneler Günü'ne denk düşen o günden bir hafta önce idam edildiler. Bir çiçek demetiyle giderler miydi bilmiyorum annelerinin kapısına; buna vakitleri var mıydı dahası?
Bilemiyorum ama şu bir gerçek ki; o efsaneye göre aynı gün toprağa düşen bu üç genç her 6 Mayıs'ta annelerin yüreğine birer ışık huzmesi gibi inmekteymiş...
Ne demiştik; "Efsaneler efsanedirler aslında!"
Mukaddes Gezmiş Deniz'in anası; -en güzeli Rizeli öğretmenlerin.-
Bir ışık huzmesi gibi düşüyor çocuklar Mayıs sabahlarına...