Birinin yanında rahat olmak 'İnsan her gün bir parça müzik dinlemeli, iyi bir şiir okumalı, güzel bir tablo görmeli ve mümkünse birkaç mantıklı cümle söylemelidir.' Goethe
Giderek kalabalıklaşan sosyal çevrelere bakınca durup düşünüyorum. Gün geçtikçe sayısı artan dernekler, sosyalleşme faaliyetleri, sosyal kulüpler biz insanoğlunu acaba daha mı dost canlısı yapıyor? Yoksa tam tersi bir durumda mıyız? Yalnızlaşıyor muyuz? Teknolojinin ilerlemesiyle internette geçirdiğiz zamanı sevdiklerimizden mi çalıyoruz? Yoksa hayatımız internetle daha kolaylaşıyor da sevdiklerimize daha fazla zaman mı ayırıyoruz? Yumurta mı tavuktan çıktı, tavuk mu yumurtadan misali kararsızlığım sürüyor. Mesela Hillside Spor Kulübü; bir fiziksel spor salonundan ziyade bir sosyalleşme kulübü adeta. Her hafta biz üyelerine yapılan duyurular, geziler, beraberce gidilen tiyatro oyunları, kurslar tüm bunlar bizleri yakınlaştırıyor mu? Böyle bir ihtiyaç var ki Alarko Grubu bu eksiği görmüş ve açığı sosyal aktivitelerle kapatmaya çalışıyor. Ya da Facebook web sitesini ele alalım. Uzun zamandır görmediğimiz arkadaşlarımızdan tutun günlük hayatta yakın olduğumuz insanlarla bile irtibatta kalmamızı sağlayan bir araç olup çıkıverdi. Peki tüm bu gelişmelerin içerisinde siz ne hissediyorsunuz? Ben ailemle ya da yakın arkadaşlarımla bir evde veya cafede oturup sohbet etmeyi özlüyorum. Ve fark ediyorum ki, giderek kalabalıklaşan sosyal çevremde ben daha çok kabuğuma çekiliyorum. Daha az insanla görüşmeyi tercih ediyorum. Beni yormayan, yanında rahat ettiğim kişilerle olmayı yeğliyorum. Birinin yanında rahat olmak ne kadar önemlidir ve özeldir, bilir misiniz? Bu çoğu zaman anne kucağıdır; anne sizi çıkarsız seven yegane varlıktır şu dünyada. Kimin yanında rahat olursunuz? Kasmadan, süslenmek zorunda kalmadan, kendinizi anlatmak durumunda olmadan, kimdir yanında rahat ettiğiniz? Belki kardeşiniz, belki de sırlarınızı paylaştığınız arkadaşlarınız Belki de ruh eşiniz diyebileceğiniz sevgiliniz, karınız, kocanız Benim son yıllarda hayat felsefem şu olmuştur; hatta facebook profilimde bile yazılıdır: Mutlu olacağın işi yap ve mutlu olduğun kişilerle ol! Bu kadar basit aslında. İş ya da aşk konusunda kararsız kaldığınızda hemen bu cümleyi hatırlayın; mutlu muyum?
Servisi 
Giderek kalabalıklaşan sosyal çevrelere bakınca durup düşünüyorum. Gün geçtikçe sayısı artan dernekler, sosyalleşme faaliyetleri, sosyal kulüpler biz insanoğlunu acaba daha mı dost canlısı yapıyor? Yoksa tam tersi bir durumda mıyız? Yalnızlaşıyor muyuz? 
