Dost dediğin...
Her dost, yeni bir hayat vaat eder insana... Dost dostluğunu sunarken hesapsız, hesapsız olduğu her saniyesinde aslında dünyasını da sunar. Uzattığı eline dokunduğunuzda çekiverir sizi yanına. Gözlerini verirken size, ruhuyla bakmayı öğretir aslında. Dostunuz dostsa eğer, tüm yaşamışlıklarını eleyiverir sizin için. Hayattan aldığı derslerden ödünç, kulaklarına sıraladığı küpeleri gözden geçirir bir bir... Doğru ne ise sadece onları uzatır size. "Kullan beni" der, "Kullan bana ait ne varsa." Sanki geçen onca zaman tüm birikimini sizin için yapmış gibi sunmasıdır onu asıl dost yapan... Sorgulamadan, beklemeden, sınır koymadan, en zor anınızda dikilivermesidir karşınıza... Dostunuz dostsa eğer, uzatmanıza fazla gerek kalmaz sözü. Derin derin bakmayabilir çünkü gözlerinize. Sadece bakmayı değil, görmeyi de bilir, teselli etmeyi unutmadan bilgeliğe dönüştürmeyi bilendir asıl dost; göze yerleşen acıyı, telaşı, heyecanı, çaresizliği umuda dönüştürebilmesidir ondaki maharet... En önemlisi geçen zamana inat eder dostluk... Aylar, seneler geçer dostunun sesini duymadan, kilometreler girer bazen araya... Sadece "Merhaba" demenin mesafeleri silmeye yeter olduğunu bildiğin, hiç tereddüt etmeden numarasını tuşladığın, kapısını çaldığın kişidir dostun. Kan bağından öte bir bağla bağlandığın, imza atmaya, resmileştirmeye gerek duymadığındır aslında. "Beni anlıyor"la başlayan, "Beni anlar"la biten kısa ama derin cümleleri kullanabildiğimiz özelimizdir, dostlarımız... Kaçmak istediğimizde ya da soluklanmak, konakladığımız, nefes aldığımız tek yerdir. Yapılan yolculuk dostun ruhuna yapılır aslında tam bu noktada. Güvende olma duygusudur huzurun sebebi anlaşılma hissi yaratır yüzde beliren gülümsemeyi. Dertleşebilmek değildir aslında dostu dost yapan, saatlerce sessiz kalabilmektir rahatsız olmadan. Sessizliğe sığdırabildiğimiz çığlıklarımızın duyulmasıdır dostumuz tarafından... Ve anlatabilmektir kendimizi tek cümle dahi kurmadan... Ben dostlarımı ne kalbimle, ne de aklımla severim. Olur ya kalp durur, akıl unutur. Ben dostlarımı ruhumla severim. O ne durur... Ne de unutur... İyi bayramlar...