Şehitlere hep birlikte ağlamak StajyerimHicri ilginç bir şey söyledi geçen gün. Dedi ki; "Abi Edip Cansever'in 'Mendilimde Kan Sesleri' şiirinde finale doğru tıkanıveriyorum. Hani o, 'Bir mendil niye kanar' diye başlayan bölüm geldiğinde sanki bir 'ruh' ortaya çıkıp, kalbime ince bir delik açıp içeri yığınla sızı bırakıyor." Gülerim, dalga geçerim sandı ama öyle değil. Aklıma hemen "GönülYarası" filmi geldi. Görenler hatırlayacaktır. Türkü barda 'Darhejiroke' (İncir ağacısın) türküsü okunurken onu can kulağıyla dinleyen, bir yandan da salya sümük ağlayan Dünya (Meltem Cumbul) vardır orada. Nazım Bey (Şener Şen) şaşırır, sorar; - SenKürtçebiliyormusunkızım? - Hayırağabey... - Kürtçebilmiyorsannedenağlıyorsunki? Meltem'in yanıtı yakıcıdır; - ButürküyeağlamakiçinKürtçebilmekşartmıdır?..
İKİZDUYGULAR Diş, tırnakdeğil de, birmendilinkanamasıyla Hicri'nin yüreğine sızı dolmasıyla, MeltemCumbul'un sözcükleri anlamıyor olsa bile hüzünlenip, gözyaşına boğulması arasında düşsel bir ikizlik sezdim. Ve bunu neden yazdığıma gelirsek, paylaşmak istediğim çok önemli bir gözlemimi aktarabilmek için. Şehit cenazeleri kalkarken Diyarbakır'da bir kahvehaneden izledim görüntüleri. Oralarda doğmuş büyümüş koca koca adamlar, hüngür hüngür ağlıyordu yemin ederim ki.
EVEGİTSENGÖRÜRSÜN Sonra bir tanesi bana döndü; "Buyiğitlerböyleşehitolupgiderkenbizimciğerimizyanmazmı?Evegitsengörürdün,benimanamda,babamdaağlıyordurşimdi" dedi. Düşündüm de belki o ana-baba Türkçe'yi bilmiyorlar ama bu onları şehit Mehmetçiklerimize ağlamaktan alıkoymuyordu ki.