Kart kalıyor hıyarlar ya da eriyip gidiyor acurlar ARTIK bir yerden başlamalıydım. Kaçamazdım bundan sonra. Erteleyemezdim. Bir an önce yazmalıydım... Çünkü... Artık kendimi aşk konusunda sağda solda ahkam keserken bulmaya başladım. "İlişkilerindehephatalaryapanbirkadındandoğrularçizelgesi"... Bilmek ve uygulayamamak ne kadar da boktan değil mi? En yakın arkadaşına, kızkardeşine hatta annene teyzene bile akıl verirsin de bir aynadaki yüze geçmez sözün. "Arama" dersin arar... "Otur oturduğun yerde" dersin gider dayanır adamın kapısına... "Kaç" dersin, atar elindeki tüm kartları masaya... "Gizem" dersin, bilmez sır sır bakmayı, gülmeyi, susmayı. Her lafın arkasında sayfalar dolusu anlamlar, eşeleyipkazıyıp her bakışın altında söylenmemiş cümleler arar. Yolculara, hancılara neden inanmak istemiyor yürek? Kendi bildiği en doğru sanıyor. Gittiği yol tek gerçek. İşte bu yüzden ben gibi hatunların bakar kör yaşamlarına bir virgül koyma niyetindeyim. Arka arkaya üç aynı boyda, noktada kendim için dileğim. 3 ayaklı bir kurallar silsilesi yaşam. 1-Kurcalama 2-Anı yaşa 3-Pişman olma Ama ben daha hiçbirini becerebilmiş değilim. Ne mi yapıyorum? Ne yapmıyorum ki: Ayakkabı alacakken en az 20 vitrin gezdiğimi biliyorum. Onlarcasını çiftiyle giyip, zıplayıp, yürüyüp, yerimde koşup "Yok bununla işe gidilmez, bununla rahat yürünmez, zaten uzun boyluyum travestiye dönerim, aman da terletir, sıkar vs." diye söylenir durur, almadan çıkarım çoğu kez... Benim gibi bir ayakkabı delisi, bu kadar ince eler sık dokur portmantoya yeni bir kardeş alacakken... Keşke... Ama keşke bu müşkülpesentliği yaşamıma birini buyur edecekken de gösterebilsem.. Ama ne mümkün... "Bununla yürünmez, bununla iki lafın beli kırılmaz, yok bununla iki tek atıp da sarılarak uyunmaz vs.", bu cümlelerin hiçbirini kuramıyorum birine kör kütük bağlanınca... Sırları olması, deli deli bakması yeter de artar... Sonra yazarım çizerim ben fikrime onu istediğim şekilde şemalde.. "Öğreniriz birlikte yürümeyi... Bugün olmuyor ama yarın öğrenir iki kelam etmeyi... Seviyor da belli edemiyor şimdi, korkuyor" diye uyduruk uyduruk hikayeler yazarım kendime... Bu arada inanırım da... Çok iyi beceririm yaşanmamış tarihlerden hatıralar yaratmayı.. Şimdi de sen... Kimsin sahi? Nesin, neyin nesi? Yalanın, yanlışın bini bin para... Liseli aşıklar gibi "Aman baktı, aman güldü, aman iki laf etti", kurkurturşucudükkanınadöndüyüreğim.Amaneyazıkki,bidonunkapağınıyaerkenaçıyorum,kartkalıyorhıyarlar...Yadaonlargeçkalıyoreriyipgidiyoracurlar...