Güz erken geldi
Sonbahar hüzün ayı. Gerçimevsimlerböyleiçiçegeçmişkengüzüdiğerlerindenayırmakzor . Yine de yaprakdökümü diye bir şey var. Sokakta ya da gönülde... İkiiyiadamıyitirdik . İkisi de meslekten. Biri yazılarıyla hem sokakta hem de gönüldeydi. Diğeri daha çok medya mutfağının gönlünde... ŞakirSüter'ianlatmakzor.Kötügündostuydudiyehatırlıyorumsadece.İnsanolmanınbütünapoletlerinesahipti.Bizimmesleğinadamıdeğildisanki.Dahayukarılardabiryerdegörürdümonu.Hiçayağadüşmedi,argotabiriyle... Son olarak St. Petersburg'a gitmiştik birlikte. Tüm mevkidaşlarından ayrılan havası, kutup soğuğuna rağmen ısıtmıştı içimizi. Aynı takımı tutardık. Beşiktaşlı'ydı. Abiydi kısacası... Hayata veda ettiğini duyduğum an afalladım. Sıkı bir yumruk yedim gırtlağıma. Öylece takıldım bilgisayar ekranında. Azaldığımı hissettim. İyişeylerinsonunageldiğimizi ya da... Şakir Süter'in gittiği yerde diğerlerinden hızla ayrışacağını biliyorum. Hani,Allahbiliramaötemekandaferahbiryeriolacağınıdüşünüyorum. Öyle olsun... İkincivedadahiçşıkdurmadı.Erkenölümdüöncelikle.Henüz42yaşındabirmeslektaştıErtanGeyik.Televizyonhabercilerininhayatınıkolaylaştıranbirbilgisayarprogramınınmucidiydi... Benim şimdi başında olduğum kanala ilk geldiğimde güler yüzüyle "Merhaba" diyenlerin başındaydı. HersabahAllah'ınselamınıveinsanıngülücüğünüeksiketmedenerkensaatlerdegirerdihayatıma... Çok uzun çalışamadık. Ama çok sıcak bir ilişkimiz oldu. Son olarak aklımın ermediği bir cihazın kurulumuna yardımcı olmuştu. Kendi imzasını atmıştı kuruluma... Siirtli'ydi. Ve Büryan kebabını överdi sıklıkla. "Birgünbirlikteyermiyiz?" diye sormuştu. O,MustivebenFatih'egidipBüryan'ınkralınıyiyecektik... Cenazesinde bir dostu hatırlattı. Onu da davet etmiş; "Mesut'laBüryanyiyeceğiz,gel" demiş. İkimizin de gözleri dolu, yaşarken beceremediğimiz o randevuyu konuştuk... ErkenöldüErtan.ZamansızöldüŞakirAbi.Amaölümbu,erkenigeçiyok.Zamanıyok.Hesabıyok.Sadece"Güzerkenbaşladı"diyebiliyorinsan. Onun erkeni var çünkü!