Döviz kurları ve ötesi
Döviz kurları düştükçe vatandaş seviniyor. Hatta dün bir işadamımızın açıklamasını okudunuz, doların 1 liraya düşmesi gerektiğini söylemiş. Kurların düşmesini istemenin değişik nedenleri, düşmesinin de değişik sonuçları da vardır. Döviz kurları düşünce ithal malların ucuzlar, bu da talebi artırır. Talep artınca ithalat artar. İthalatta KDV alınır. İthalattaki artış yerli mallara olan talepteki düşme ile aynı olmaz. İthal mal talebi yerli mala olan talepteki düşmeden daha çok artar. Fiyatta azalma olmasına karşın ithalat parasal olarak da artar. Dolayısıyla vergi gelirleri artar. İthal mallar gümrükten geçerken kayda girip vergisi ödendiği için sonradan kayıtdışına çıkmasının anlamı yok. İthalata yönelmek doğal olarak kayıtdışıyla mücadeleye de katkı sağlıyor. Ama yerli üretim yerine ithal mallara yönelmek, biri dış ticaret açığı ve buna bağlı olarak cari açığın artması diğeri de işsizlik olan iki sonuca neden oluyor.
İşadamıiledevletadamı Artan cari açık devlet mallarının satışı ile karşılanabilir. Aynı işadamı devletin daha satılacak çok malı olduğunu söylemiş. Maliye Bakanı da sata sata bitiremediklerini söyledi. Ne varsa satılır. Üstüne kıyıları, kıyılar da yetmezse Uludağ, Kartalkaya vb. kış turizmi yörelerini satarsınız. Arkasından Karadeniz yaylaları var, yaz turizmi için oraları satarsınız. Sattığımız yerlerde tatil yapanlara veya yaşayanlara hizmet edecek insanlar da lazım. İşte size işsizliğin çözümü! Ne kadar iyi hizmet (!) ederseniz o kadar çok hizmetçi isterler. Daha iyi hizmet sunarak nüfusumuzun çoğunluğunu o sektörde istihdam edebiliriz. Anlattıklarım bir seçenek. Döviz kurlarını, kayıtdışı ekonomiyi ve diğer her şeyi denetimsiz bırakırsanız sonuç böyle olur. İmalatçıların ithalatçı durumuna gelmesi de bu eğilimin başladığını gösterir. Döviz kurlarının düşmesi, yani ulusal paramızın değerlenmesi kişi başına milli geliri artmış gösterir ama böyle bir sonucu da birlikte getirir. Aşırı değerlenmiş ulusal para bazı işadamlarına yarar getirebilir, fakat kendisine de ülkesine de zarar verir. İşadamı ile devlet adamının farkı, birinin kendi işini, diğerinin ülkesinin geleceğini düşünmesidir.