Evlenmek kabus mu oldu?
Geçen hafta medyadan tanığım, çalışmalarını takdirle izlediğim ve sevdiğim genç bir kızla sohbet ediyorduk. Evlilik konusu açıldığında; gördüğü örneklerin onu korkuttuğunu söyledi. Gelecekle ilgili planlarını, ekonomik anlamda güçlü olmak ve tek başına hayatını devam ettirebilmek üzerine kurduğunu söyledi. Evlenmeyi düşünmediğini, kimsenin bu kutsal müesseseye inancının kalmadığını tekrarladı. Sadece o mu? Gençlerin çoğu aynı durumda değil mi? Nedenbuhalegeldibukörpecikyürekler?Nedeniortada.Kadınınenbüyükdüşmanıyinekadınmaalesef. Bekar kadınlara komşunun tavuğu cazip gelmeye başladı nedense. Asırlar önce Konfüçyüs'ün söylediği 'KENDİNEYAPILMASINIİSTEMEDİĞİNBİRŞEYİ,BAŞKASINAYAPMAMALISIN' kuralı kimin umurunda. İlahi yasalar da aynı uyarıyı yapmıyor mu? Ben kadın ve anne olarak üzülüyorum. Kendilerine uygun erkekleri seçseler, doğru dürüst bir yuva kursalar. Arkalarında yaralı kalpler bırakarak, çoluğun çocuğun ahını alarak yaşanan ilişkiler mutluluk getirecek mi zannediyorlar? YUVAYIKANIN,YUVASININOLDUĞUTARİHİÇİNDEGÖRÜLMÜŞMÜ? Vicdanlarının nasıl rahat edebildiği benim için ayrı bir merak konusu. Yoksa 'o zaten evinde mutlu değildi' safsatasına mı sığınmaktalar? Sanki birlikte yaşıyorlardı. Onlar da ana baba evladı... Yazık... Çok ama çok yazık... Bu örnekler günümüzde o kadar arttı ki... Genç nesilde kızlar da evlenmekten korkar oldular. Haksızlar mı?