Şampiyonluk her şeyi bağışlar mı? Şükrü Saracoğlu'ndaki sarı lacivert formalı onurlu başlar, 100.Yıl'ında en kutsal şampiyonluğunu kutladı. Masalları kıskandıran muhteşem görüntüler vardı. Şampiyonluk çeşmesinden "Suyuboşaharcama" uyarısı taşıyan anlamlı bir pankart vardı. ÜmitÖzat'ın gözü yaşlı hüznü vardı. Ve "ilginçmisafir"HalukUlusoy vardı. Maçtan önce kendime hep sordum. "Şampiyonlukherşeyibağışlarmı?" diye... Cevabını Fenerbahçe taraftarları verdi. Beklenenin aksine Fenerbahçe tribünleri HalukUlusoy'a "raconauysun" diye gösterdikleri tepkinin dışında, zarif davrandılar. Dağgibisevgiyigöstermekvarken, nefretle haşır neşir olmak onlara yakışmazdı zaten...
***
Galatasaray ve Beşiktaş'ın lig bitmeden bitmiş hali, Bursa ve Kayseri'de kendisini gösterirken, ligin altında kıyamet koptu. Küme düşen takımların çimenlerinden, "yaygara otları" fışkırıyor ama bazen ne ekersen onu biçiyorsun. Ve neredeyse Avrupa özlemlerinin kıyısında gezinirken, birden kendini ikinci lig yolcusu olarak buluyorsun. Ve "Fenerbahçe'yi şampiyon yaparım" diye, neredeyse sokak aralarında bile şov yapar hale gelen Yılmaz Vural, takımını küme düşürdü. Gençlerbirliği futbolcularına soyunma odalarında saldıran Antalyasporlu futbolcuların, aslında "kendi kalbini yediğini" de inkar etmeyelim.
***
Adalet terazisinde bir kıl bile ağırdır. Yine klasik olarak, ligin son haftasındaki bazı maçlarda adalet yoktu. Sizler onu öldürmedikçe, yürekleriniz yanılmaz yargıçtır. Sakaryaspor küme düşmüş olsa da, namuslu mücadelenin parmakla gösterilen takımı olarak alkışlandı. Bazı takımlar için aynı duygulara sahip değilim. Hele birbirine sürtünenler ve maçtan önce yaygara koparıp, dilediğini kopardıktan sonra susanlar için... Sakaryaspor gibi düşmek, bazılarının kümede kalmasından bin kere kutsaldır.
***
Neyse, bir sezonu daha geride bıraktık. Futbol terörünün iyiden iyiye palazlandığı bir ülkede, dilerim gelecek yıl, futbolumuz için hayırlı olur.
Servisi 
