AKP'nin Anayasa paketi ve özgün halk kuyrukçuluğu Çankaya'ya bir AKP'liyioturtmaplanı yürümeyen hükümet, kaşla göz arasında bir Anayasadeğişikliğipaketi hazırladı ve Köşk'e yolladı. Bu paketle getirilen en önemli 2 değişiklik şuydu: 1- Cumhurbaşkanı'nı halk seçecek. 2- Eğer eskiden olduğu gibi Meclis'te seçilecek olursa, 367 toplantı nisabı aranmayacak, 184 sayısı yetecek.
***
Bir kere teklifin tuhaflığı şuradan belli ki, değişiklik paketinin bir maddesinde Cumhurbaşkanı'nın halk tarafından seçilmesi öneriliyor, hemen öteki maddesinde ise Meclis'te seçilecek olursa, 102. madde yerine 96. maddenin esas alınması öneriliyor.
***
Bildiğiniz gibi, Cumhurbaşkanı Sezer bu paketi esaslı şerhler koyarak iade etti. Bendeniz, değişiklik paketinin Çankaya'ya gönderildiği günden bu yana, konuyla ilgili tek satır yazmadım. Bekledim, bakalım hukukçu Cumhurbaşkanı nasıl yorumlayacak, nasıl davranacak, diye sabrettim. Sezer'in Anayasa değişikliği yasasına koyduğu şerh, esasa ilişkin olarak, bence yeter derecede açık. Şöyle diyor Cumhurbaşkanı veto gerekçesinde: Uygulaması görülmemiş bir sistem getiriliyor. Parlamenter sistemden uzaklaşılıyor. Ama bu model, başkanlık veya yarıbaşkanlık sistemi de değil.
***
Cumhurbaşkanı kibar olduğu için şöyle demiyor: Bu teklif ne deve ne de kuş! Olsa olsa devekuşu!
***
Parlamenter sistem dediğimiz halihazırdaki yönetim şeklimiz hangi esasa dayanıyor: Ülkenin, devletin yönetimini tek elde toplamıyor. Gücü paylaştırıyor. Meclis, yasama görevini yürütüyor. Başında bir Meclis Başkanı var. Meclis, ülkenin ihtiyaçlarına uygun yasalar çıkartıyor, kanun koyuyor. Hükümet, yani kabine üyeleri (Bakanlar Kurulu), icra görevini yürütüyor. Meclis tarafından konulmuş yasalar çerçevesinde, ülkenin günlük işlerini, taktik işlerini ve stratejik işlerini sürdürüyor. Anayasa Mahkemesi başta olmak üzere yargı da öteki bütün güç ve yetki kullanan organları yasalara uygun davranıp davranmadığı bakımından denetliyor. Cumhurbaşkanlığı, yürütme erkinin bir kısmını kullanıyor. Daha çok bir temsil makamı. Ordunun başkomutanı. Hükümetin çıkarttığı yasaları, gerek kanunlara uygunluğu gerekse de rejimin, ülkenin yüksek çıkarları açısından denetliyor, veto edebiliyor, Anasaya Mahkemesi'ne başvurabiliyor, hiç biri olmazsa referendum yoluyla halka gidebiliyor. Çok olağanüstü hallerde, hükümetin istifasını veya Meclis'in feshini isteme yetkisi de var.
***
İmdi... Buraya kadar ana hatları ile koyduğumuz parlamenter sistemin, karşılıklı denetleyici yapısının ve bütün gücü tek elde toplamayıp paylaştırmış olmasının, kime ne zararı var? Cumhurbaşkanlığı makamı, ister Demirel yaparken, ister Özal yaparken bakın, kime ne zarar vermiş? Hiç kimseye... Sadece hükümetlerin önünde bir çeşit fren vazifesi de görmesi bakımından sadece AKP gibi hükümetler tarafından pek beğenilmiyor Çankaya! Eh işte tam da bu sebeple parlamenter sistem, bilinerek ve istenilerek bu şekilde dizayn edilmiş değil midir? Tek parti hükümetleri, kendi çoğunluklarına güvenerek gemi azıya almasınlar, sistemi zorlamasınlar ve tamiri imkansız yaralar açmasınlar diye...
***
Şurası tartışılmaz bir gerçektir ki; hangi memlekette olursa olsun, dönem dönem, yerel ve uluslararası konjonktüre bağlı olarak, bazı hükümetler, özgür seçimlerle de gelmiş olsalar, gemi azıya alabilirler, sistemi zorlayabilirler. Parlamenter sistemde, 'yürütme'nin yanında, 'yasama'nın, 'yargı'nın ve cumhurbaşkanlığı yetkilerinin bu şekilde paylaştırılmasının esbab-ı mucibesi budur. Yani, AKP'nin aşmaya çalıştığı bariyer, aslında parlamenter sistemin kendi koyduğu yasal ve meşru bariyerlerdir. Ona bakacak olursanız, Anayasa'nın emri olarak belirli dönemlerle seçimlerin yenilenmesinin ve yineden halka (seçmene) gidilmesinin ruhu da bu amaca hizmet eder. Seçimleri kazandığı ve gücü (iktidarı) ele geçirdiği gerekçesi ve hırsı ile yıkıp deviren, kırıp geçen herhangi bir siyasal partinin tekrardan sandığa gitmesi ve boyunun ölçüsünü alması içinden, seçimlerin tekrarlanıp durması.
***
Fakat AKP'nin gönlünde yatan aslana bakacak olursanız, (Anayasa değişikliği paketi ile) denemeyi amaçladıkları ya da çok arzuladıkları diyelim, sistem şudur: Madem başkanlık sistemine geçemiyoruz (Oraya geçmek bir consensus işidir), hiç olmazsa AKP'ye uzun bir dönem iktidar sağlayacak geniş yürütme yetkileri elde edilsin. (Çankaya'nın da partiye geçmesi suretiyle...)
***
Son nokta: AKP boşa kürek sallıyor. Çünkü devletin diğer yetkili organları, bu niyeti çözdü. Aynı zamanda, sokaklara dökülen seçmen kitleleri de bu niyeti okudular. Siz bakmayın hükümet çevrelerine ve AKP'ya yaranmaya ve yamanmaya çalışan medya maydanozlarına... Efendim, Cumhurbaşkanı'nı halk seçerse ne olurmuş? Vallahi bi şey olmaz. Unutuyorlar. AKP'nin 2002'de aldığı oylar, seçmen kitlesinin yüzde 25'idir. Yüzde 75'lik kitle, AKP'ye oy vermemiştir. Halk seçerse çantada keklik sanıyorlar ama asla öyle değil. Halk kuyrukçuluğu yapan liberallerimizin halkı aniden neden bu kadar sevdiklerini anlamak güç değil. Ama seviyormuş gibi yaptıkları apaçık ortada.
Servisi 
Çankaya'ya bir AKP'liyi oturtma planı yürümeyen hükümet, kaşla göz arasında bir Anayasa değişikliği paketi hazırladı ve Köşk'e yolladı.
