Ayyıldızlı okyanus
Cehennem sıcağında, insanları güneşin altında tutup, Türk bayrağını sallamaya iten gücün adı sevgidir. Piknik sevgisi değil, güneşin altında ten değiştirme merakı değil. Vatan sevgisi, bayrak sevgisi. Ve çocuk sevgisi... Dün İzmir'de Cumhuriyet'in çocuklarının, ateş gözlü resimleri vardı. Yunanlıları yeniden denize döken asker ruhu. Yaralı askeri, sırtında taşıyan diğer yaralı askerin ruhu.
***
Tandoğan'da nehir olarak doğdu, Çağlayan'da deniz oldu, İzmir'de okyanusa dönüştü. Onların kan kırmızı resimleri, ülkeyi bölmek isteyenlere, "Canımız,kanımızpahasına,denizibirparçasındanayıramazsınız" haykırışının ta kendisiydi. "Cumhuriyet'edenizdekaradaölümyok" duruşunun en anlamlı fotoğrafı. Dün İzmir'de çocuklarımızın geleceğinin güneşi vardı. Kara bulutları delik deşik eden...
***
İnsan insanın yurdu olmalıdır, kurdu değil! MustafaKemalAtatürk, yeniden ayak basmıştı sevginin anayurduna... Öldü sanılan ruhu, karanlıkların gözlerine sokuyordu sanki. Dün İzmir'de Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin, "bayraklarla mühürlenmiş" harika bir kartpostalı" vardı. Yabancı ajanslar gözlerini alamadı, bu görkemli görüntülerden. Bakmayın, "Bizböylekalabalıklarıçokgördük" diyenlere. Onlar böyle kalabalıkları hiç görmediler. Ben de görmemiştim...
***
Bunun adı sevgidir, ölesiye sevgi... Kime tepki olduğu hiç umurumda değil. Çünkü biliyorum ki, böyle bir sevginin karşısında, kimse duramaz! Hele ki Cumhuriyet'e göz dikmişse!