Bir çocuğun her şeyi
Geçen haftadan kalan en anlamlı bakışlar, BeşiktaşFenerbahçe maçında top toplayan BeşiktaşlıMuhammed'in, Alex'in formasının başındaki gezintisiydi. Geleceğin yıldızı olmaya aday bir çocuğun, yüzünün haritasında bir hazinenin resmi vardı da, yanı başındaki hazineye dokunmaya kıyamayan bir çift göz geziniyordu sanki. Çocukluğumuzun yazlık sinemalarında gazoza duyulan özlem gibi. Hangi takımda olursa olsun biriktirdiğimiz, cikletlerden çıkan futbolcu kartpostalları gibi. Hiç bayramlığı olmamış bir çocuğun, bir mağaza vitrinini izlemesi belki... Tomurcuk bakışlarında, Alex'e dokunsa rüyası bozulacakmış gibi duruyordu Muhammed. Ondaki tarafsız suskunluk, "SeniseviyorumAlex" anlamına geliyordu da, gözle konuşmak ancak bu kadar olurdu. Hayallerinde o formayı kim bilir kaç kez giymiş de, kaç frikik golü atmıştı kim bilir! O bakışlar, birçocuğunherşeyi, çocukları birbirine kırdıran nefretişçilerininhiçbirşeyi olan bakışlar. Futbolun güneşin altında oyun olduğu yıllardaki masumiyetin izlerini taşıyan bakışlar. Bir formanın üzerinde gezinen o bir çift gözde, her şeyin açıklaması mevcut. Her şeyi bilen yorumcuların, sıradan bir futbolcu yerine koydukları Alex'in değerini biçen sarraf bakışlar. Sol ayağın tanrı siluetine duyulan saygı... Bazı futbolcular vardır ki, hangi takımda forma giyerse giysin, bütün çocukların futbol tanrısıdır. Futbolun bile politikasını yapıp, çocuklarımızı yalanlarıyla zehirleyen ikiyüzlü futbolcuların bu sevgiden nasibini alması asla mümkün değildir. Bizdeki ucuz kralların mesela! Bu görüntülere bakıp, "Ahh" çekenlere gelince... Onların bu sevgide zerre kadar payı yoktur. Onlar öldürdükleri değerlerin merkez üssünde, öldüremedikleri sevgiye "Ahhh" çekiyorlar. Ekranların bu ülkeden çalamadığı o kadar çok güzellik var ki! Bizde öyle çok Muhammed var ki, onlar küçücük yaşlarında konuşmadan ne çok şey anlatıyor. Bütün gece konuşup, hiçbir şey anlatamayan televizyon artistlerine inat!