Evlenmek ya da evlenmemek!
Geçen gün bir bayan arkadaşımla karşılaştım. Önce havadan sudan konuştuk. Sonra ciddi konulara daldık. 30 yaşını geçmiş bir kadına bir insan ne sorarsa, ben de doğal olarak onu sordum: "Ne o kız?" dedim, "bekarmısın?" Sordum mu bu soruyu? Sordum. Ama keşke sormaz olsaydım. Arkadaşımı aldı bir düşünce. Gözleri bir anda gözlerimden kaydı. Uzunca bir süre yere baktı. Kendime içten içe kızdım. "Dilini eşek arısı soksun" dedim. Ama bir kere ok yaydan çıkmıştı. "Sen iyi misin?" diye sordum. Arkadaşımdan çıt sesi bile çıkmadı. Eğilip yere baktım. "Yerde bir şey mi var?" diye. En sonunda dayanamadım. Oturduğum yerden uzanıp arkadaşımı dürtmeye başladım. "Ne oldu, neyin var?" dedim. "Kusura bakma" dedi, gözlerinden yaş akarken. "Bu aralar çok hassas bir dönemim. Çocukdoğurup anne olmak istiyorum. Resmen çocuk doğurma krizim tuttu. Sana saçma gelebilir; ama öyle işte." Ne diyeceğimi şaşırdım. "Kadereinanırmısın?" dedim. "Evet" dedi. "O zaman üzülme. Bir yerde kısmetin seni bekliyor" diye yuvarladım cümleyi. "Yok be arkadaşım" dedi. "Bu devirde erkekbulmak kolay değil. Bende bir basiretsizlik mi var, nedir? Ama bir türlü evlenecek birisini bulamıyorum. Ailemle aram açıldı. Herkese hırlıyorum. Bütün bunlar olsa iyi. Geçen akşam yaşadığım olaydan sonra kimsenin yüzüne bakamadım." "Ne oldu ki?" dedim. "Hiç sorma. Kelimenin tam anlamıyla rezil oldum." Sonra da başladı anlatmaya. "Beyoğlu'na bir grup arkadaşımla akşam yemeğine gittim. Birkaç kadeh şarap içtim. İlerleyen saatlerde ise sarhoş olmuşum. Çantamdan cep telefonumu çıkarıp, babamı aramışım. Milletin içinde salya sümük ağlayıp, babama bağırıp çağırmışım. 'Babaneolurbanabirerkekbul.Artıkevlenipçocukyapmakistiyorum' demişim. Bütün millet beni seyretmiş. Rezil oldum." Gülsem mi ağlasam mı anlamadım. Ama nedense içimden bir şeyler koptu. "Babannecevapverdi?" diye sordum. "Yüzüne bile bakamıyorum" dedi. Çevremdeki bekar erkekleri düşündüm. Adamların evlenmeye hiç mi hiç niyetleri yok. Bazen eş-dost telefon açıp bana soruyorlar: "Şukızınbiristeyeniyok.Seninçevrendeşöyletemizsütemmişbirarkadaşınyokmu?" Ne diyeceğimi bilemiyorum. "Yok" diye cevap veriyorum. Şaşırıyorlar. "Nasılolmaz?" diye soruyorlar. Ben ise onlara anlatamadım. "İyiolurAllah'tan,kötüolurbendenbilirler." Bu devirde kime kefil olunur ki?