* İyi günler Jale Abla. Ben 20 yaşında kim sorarsa, aklı olgunluğa ermiş bir bireyim. Benim sorunum şu; yaklaşık 4 yıldır mükemmel denilecek kadar güzel bir beraberliğim vardı. Ama 6 ay önce bitti. Sevdiğim, her şeyim dediğim insan arkadaşlarının oyununa geldi, zaaflarına yenildi ve bazı durumlar yaşadı. Şu an evli. Aslında öyle bir şey yapacak çocuk değildi. 4 yıldır birlikteyiz. Elimi bile utanarak tutuyordu. Evli olduğu kişiyi hiç sevmiyor. Bunu ben ve karısı da biliyoruz. Ama kız ne olursa olsun boşanmak istemiyor. Ne aşkım ne ben ayrılmak istiyoruz. Ben elimden gelen fedakarlığı yaptım. Asla yapmayacağım şeyi bile yaptım. Aileme sırt çevirdim. Bu arada evli olması ayrı bir dert, ailem için ilkokul mezunu olması ve çalışmaması apayrı bir dert. Çünkü küçüklüğümden beri çok rahat yetişmişim. Hâlâ da öyle. Of be abla ne yapacağımı gerçekten hiç bilmiyorum. Artık uyuyamıyorum. Sığınacak, yardım isteyecek kimsemiz kalmadı. Bu arada onun da ailesi dışladı. Zaten yaklaşık 3 aydır eve gitmiyor. Sürekli sorun yaşıyor. Ailesi sürekli arayıp kızın hamile olduğunu söylüyormuş. Biz eve dönmesi için kurulan bir oyun olduğunu düşünüyoruz. Ama ya gerçekten öyleyse! O ne zaman ne yapmamız gerekir söyler misin Jale Ablacığım? Yani ayrılacak mıyız, yoksa hangi engel çıkarsa çıksın aşıp mutlu mu olacağız? O da bunaldı ben de. Ama birbirimize destek olup hayallerimizi gerçekleştirmekten başka yapacak bir şeyimiz yok. Biz bir yola girdik. Allah izin verirse alnımızın akıyla çıkacağız. Ama sanırım sabır gerekiyor öyle değil mi? Aslına daha anlatılacak çok şey var. Ama yazarken bile gözlerim doluyor. Hem de seni sıkmak istemem. İlgin için şimdiden teşekkür ederim ablacığım. En kısa sürede cevabını bekliyorum. Rumuz: Kırmızı
Sevgili kardeşim, işin gerçekten çok zor. Bu alınacak önemli kararlar karşında senin biraz daha uzak kalmanı tavsiye ederim. Çünkü ne olursa olsun hâlâ kurulu bir yuva ve belki de beklenen bir bebek var. Yapılan hataların nedenini sormak belki anlamsız ama sadece başınızdaki büyüklerin bunlara müsaade etmesine anlam veremiyorum. Ayrıca, bu saatten sonra yıkılması muhtemel olan yuva için de inan çok üzülüyorum ama seni de çok iyi anlıyorum. Umarım bu bebek hikayesi gerçek değildir de işler daha kolay bir şekilde yoluna girer. Sen şimdi daha sessiz ve sakil ol. Zaman içindeki değişikliklere göre hareket edersin. Sonuç ne olursa olsun, her zaman herkesin mutlu olmasını isterim. Sevgiler...