* Sevgili Jale Ablacığım. Sana yazmadan önce çok düşündüm. Ben 17 yaşındayım. Üvey babam bana tacizde bulunduğunda 14 yaşındaydım. O günden beri çok huzursuzum. Annemin huzuru bozulmasın diye ona bir şey anlatamadım. Anneme anlatmayı düşündüm ama üvey babama çok aşık. Bu yüzden sıkıntımı içime attım. Genç kız oldum ve bu durum beni çok etkiliyor. Ne evlenmek istiyorum ne de bir erkek arkadaş. Hayatım karardı. Bu durum derslerimi bile etkiler oldu. Jale Abla, ne olur yardım et! Derdimi paylaştığım tek kişisiniz. R umuz: Bahtsız

Sevgili kızım, yazdıklarından çok etkilendim ve çok üzüldüm. Ama sen sakın üzülme. Sırrını en kısa zamanda annene anlatmanı istiyorum. Annenin gerçekten mutluluğunu istiyorsan, bunu yapmalısın! Çünkü annen bu karakterde biriyle evli kalarak hem sana, hem kendine yazık eder. Sakın kendini yaşadıklarından dolayı suçlu hissetme. Çok mutlu günlerin olacak ve sen de mutlu olacaksın. Ama bunlar için yapman gereken şeyler var. Annene bir an önce açıl ve seni kendini daha huzurlu hissetmen için bir psikoterapiste götürmesini iste. Sevgiler