* Merhaba, Jale Hanım, ben 35 yaşında ikmci evliliğini yapmış bir kadınım. İki kızım var. Beni her şey kadar onlar da çok üzüyor ve yoruyor. Hayat beni çok yordu. Çocuklarım için ayakta kalmak için çok çabaladım ama artık yıkılmak üzereyim. Eşim, çok kıskanç ve aynı zamanda alkolik biri. Yediğim dayakların acısı geçiyor ama yüreğimin kırgınlığını tamir edemiyorum. Ayrılmak istiyorum izin vermiyor. Bana maddi sıkıntı çektirmekle tehdit ediyor. "Seni süründürürüm" diyor. Çocuklar babalarına çok düşkün. Hep bunu düşünüyorum. İnanın Jale Hanım, intihar düşüncesi bana çok cahilce gelirdi, bazen aklıma bu bile geliyor. Ne olur bana beni tatmin edecek bir şeyler söyleyin. Rumuz: Yalnız Kadın

Sevgili kardeşim, anladığım kadarıyla gerçekten psikolojik desteğe ihtiyacın var. Rahatlaman ve sağlıklı düşünmen için bu şart. Mutluluğu ve huzurlu bir yaşamı herkes kadar sen de hak ediyorsun. Yorgunluğunu anlıyorum ama bu geçici bir dönem. Eşinle sorununa gelince; bir takım sorunları aşamıyorsan ve mutsuzsan, evlilik kadar ayrılıkta doğal. Ayrıca, nafaka verip vermemek onun kararına kalmış bir şey değil. Bu ülkede yasa denen bir şey var. Gönül ister ki, ayrılmadan huzuru yeniden yakalamanız ama olmuyorsa unutma, bu hayatın bir jokeri daha yok. İyi yaşayıp, hayatın hakkını vermek gerek. Bunun için çabalamalısın. Kızlarının sana ihtiyacı var. Onlara sımsıkı sarıl. Mutluluklar seninle olsun.