Yeni yıla huzurla başlamak için alışık olmadığım bir ritüel gerçekleştirdim. Yılbaşı gecesini önce ailemle sonra arkadaşlarımla evimde geçirdim. Bu kez içki içmedim. Sabah 5'te uyanıp abdest aldım ve 2-3 kız arkadaşımla beraber Eyüp Sultan Camii'ne gittim. Yıla kendime göre iyi bir başlangıç yapmak istedim.
Yağmur altında sabaha karşı camiye akın eden avludaki insanları görünce, bende de toplu bir sevabın görülmesinin sevinç duygusu uyandı. Erkekler büyük salona, biz kadınlar ayrı bir mescide girdik.
Bayanlar mescidi daha küçük ve daha soğuk. Bazı yerlerde halıya ayak basamıyorsunuz; soğuk çorabınızdan bacaklarınıza işliyor. Yer kalmadığı için 'safları sık tutalım' uyarıları yapıldı.
Her gece yatmadan önce dua okurum. Ancak namaz kılma alışkanlığım yoktur. Burada sizlerle dini alışkanlıklarımı paylaşmayı, anlatacağım konuyu daha net aktarmak adına yapıyorum. Yoksa ibadetin, sevabın özel bir şey olduğunu biliyorum.
Tamamını henüz ezbere bilmediğim için elimde bilgisayardan çıkış aldığım notlarımla namaz kıldım. Dualarımı tüm içtenliğimle, Allah'ı hissederek okudum. Yüzüme sakin bir tebessüm yerleşti.
Akabinde, imam da namazı kıldırdıktan sonra Türkçe verdiği vaazda tüylerimi diken diken eden bir konuşma yaptı. Önce 'vay efendim biz nasıl yılbaşını kutlarmışız? O, Hz. İsa'nın doğum günüymüş. Neden tüm dünyaya ayak uyduruyormuşuz?' gibi sabahın huzurunu kaçıracak cümleler sarfetti. Sabah sabah azarlanmak bir tuhaf oldu.

Çocuk değiliz ki...
Daha sonra, biz Müslümanlar'a kardeşliği aşılayacağına, 'Hıristiyan ve Yahudiler ile dost olmayın' çağrısında bulundu. Aynen bu cümleyi kullandı. Filistin'de yaşanan olayları örnek gösterip vaazı politik hale de getirdi. Empoze edilmeye çalışılan sözlere daha fazla dayanamadığım için çıktım. Arkadaşım da 'Bu ne ya?' dediği an, yanında oturan kadın 'Bunlar gerçekler. Kaçamazsın. Otur dinle' dedi.
Çocuk değiliz ki taze beyinlerimiz yıkansın. Yaşını almış olgun insanlarız. Hiç mi eğitimi yok bu cemaatin? İlk fırsatta Diyanet İşleri Başkanı'na soracağım, 'Hocaların vaazları belli bir kontrolden geçmiyor mu?' diye. Bu denli kışkırtıcı konuşmalar belki de dünyada Müslümanlar'ın yanlış algılanmasına, düşman gibi gösterilmesine sebep oluyordur, kimbilir? Neden başka dinden olanları veya bizim gibi olmayanları 'Öteki' gibi algılıyoruz?
Bir başka kız arkadaşım, benim gibi, sabah namazına eşofmanla gelmişti. Onun da yanında oturan çarşaflı kadın, 'Bir daha eşofmanla gelme. Etek giy, namazını öyle kıl' diye sitemkar bir tavır takınmış.
Böyle böyle dinden soğutuyorlar insanı. Din kimsenin tekelinde değildir. İsteyen ibadetini yapar. Ne var rahat kıyafetle; üstelik sade ve dikkat çekmeyen bol bir eşofman ile gelmekte? Başımız kapalı.
Huzur içinde başlayan günümüz böyle gereksiz takılmalarla devam etti. Ama sabahın güneşli ilk ışıklarıyla camiden çıktığımızda tekrar içimize dönüp başkalarının fena düşüncelerini unuttuk.
2009 yılına huzurlu ve umutlu başlamanın tatlı baş dönmesindeyim hâlâ... Kalbi temiz olan iyi niyetli herkesin dileklerinin kabul olmasını diliyorum.