Bir okuyucum hatırlatıyor: "Bayram geldiğini anlayamadık, herkes kendi aleminde, komşuluk bitti. Apartmanda kapı komşuları bile birbirini tanımıyor artık. Eskiden böyle miydi? Komşular bir aile gibiydi.
Bunu yazılarınızda hatırlatın.
Çocuklarımız komşuluğu, yardımlaşmayı unutmasın.
Aile bağlarımız, geleneklerimiz kaybolmasın. Site, apartman hayatının bizi bozmasına müsaade etmeyelim..." Doğru söze ne denir.
Artık birbirimizi cep telefonundaki kalıplaşmış sözlerle tebrik eder olduk. Bırakın ziyareti, sesimizi bile duyamıyoruz.