Sosyal güvenliğin amacı insanların yaşam kalitelerini artırmaktır. Gerek sağlık açısından, gerekse geçim için gerekli paranın sağlanması açısından. Özellikle de emeklilik döneminde. Ama bizdeki sosyal güvenlik reformu bunun tersi yönde gelişti.
Bu sonucun iki nedeni vardır. Birincisi, daha önce politikacıların sosyal güvenlik, özellikle emeklilik uygulamalarını seçim rüşveti olarak kullanması. İkincisi de, SSK'nın paralarının yine siyasiler tarafından çarçur edilmesi. Ama siyasilerin bugün için yarını satma uygulamaları, bugün olduğu gibi o günlerde de alkışlandı. Gelinen nokta burası. İşin bir diğer tarafı, sosyal güvenlik reformunu benim gibi daha pek çok kimse tam anlayamadı. Vergi Dünyası dergisi Aralık 2008 sayısında Sosyal Güvenlik Reformu Uygulayıcı Rehberi adlı bir el kitabı verdi. Sosyal Güvenlik Kurumu Müfettişi Bekir Geçer yazmış. Uygulama rehberi olma bakımından yararlı bir kitap. Örneğin oya ve nakış sanatçılarının zorunlu sigortalı olduğunu bu kitaptan öğrendim.