Eskişehir'e helal olsun.
Kartlarını açık oynadı. Bir kişi eksilip, yenik durumdayken bile açık oynadı.
Kazanmakla mücadele ruhunun birleştiği bir takımın hakkı aslında 3 puandı.


Güiza'yı dikkatlice izleyin.
Hala Güiza'ya tempo tutanlar, sezon başından beri kaçan goller sergisindeki krala baksınlar.
Ne oldu yani, gol kralı öldü de...
Yaşasın pozisyona girme kralı mı?
Kezman'da eksik olanları Güiza'da görmek için 14 milyon Euro ödemek, pek akıllı bir yatırım değilmiş.
Bunu zaman geçtikçe daha iyi anlıyoruz.


Dün gece penguen sürüsü vardı.
Sadece Alex'i içlerinden çekip çıkartıyoruz.
Bir maç kazanmakla kriz bitti diyenlerin, 10 kişilik Eskişehirspor karşısındaki "içler acısı resimlerinden" daha büyük bir kriz olabilir mi? Defans uyumsuzluk abidesi.
Dar bir alanda sıkışıp kalmaktan haz alan orta saha,
Ve ikili forvetin yokluğunu, üçüncü göz olarak destekleyip, takımına can vermeye çalışan sadece Alex ...


Maçın dizilişine baktığımız zaman, ikili forveti Alex'le destekleyen bol pozisyon görmeyi umduğumuz takım
Fenerbahçe'ydi.
Ama Eskişehir sayıca eksik olsa da.
Ruh olarak eksiklik Fenerbahçe'ye aitti...
Fenerbahçe'nin oyunu genişletmek gibi bir düşüncesi yoktu.
Orta alanda sıkışmayı seçti.
İki kanat felaketti yine.
Gökhan Gönül, her hafta biraz daha sıradanlaşıyor.
Roberto Carlos, yalan koşuların son durağında.
Maldanoda ve Selçuk "matrak ön liberolar" olarak, gecelere renk katıyorlar. Emek değil...
Semih en kötü gecelerinden birine imza attı.


Geçen haftanın hafiyesi Youla, yine çok pozisyona girdi ama biraz bencil, biraz talihsizdi.
Eskişehir'de bütün futbolcular iliklerine kadar mücadele etti. Serdar' ı tırnak içine alıyorum.
Fenerbahçeli pahalı starların fukara duruşuna karşılık, Eskişehirli futbolcuların öyle zengin bir duruşu vardı ki...
Onların ki yürek zaferidir.
Bir kişi daha eksilse, yine kaybetmezlerdi.


Fenerbahçe'ye gelince...
Birbirine emaneten yaslanmış bir takımın, koşmadan namının yürümesi mümkün değildir.
Yanlışlara doğru muamelesi yapanların, hesabı ödemeden düzlüğe çıkması mümkün değildir.
Arsenal karşısında onları bekleyen gerçekleri söylemeye de dilimiz varmıyor doğrusu...