Peki hareketli bir yaşamı olan, spor yapan, kilo sorunu bulunmayan bir insanın kalbi neden durmuştu? "Stres var tabii" diyor ve 'kulaklara küpe' olacak bir tavsiyede bulunuyor: "Fazla mükemmeliyetçiyim. Böyle yapınca kendine zarar veriyorsun. 85'te içkiyi, 95'te sigarayı bıraktım. Aktif spor yapan, gıdasına dikkat eden birisiyim. Ama stres önemli bir faktör. Eskiden ölüm olmayacakmış gibi düşünüyordum. İnsanın ölebileceğini ve ölümün çok yakın olduğunu gördüm. Hayata bakış açım, hayat tarzım değişti. Birtakım şeyleri yarına ertelememen gerektiğini anladım. Çünkü hayat bir elektrik düğmesi gibi. Yanıyor, sönüyor." Zafer Çağlayan'ı ilk kez 1967 Varto depreminde yoklamıştı Azrail. Sonra 17 Ağustos depreminde. Zafer Çağlayan 'Yalova'dan nasıl kurtulduğunu şöyle anlatıyor: "99'dan önce TRT'de Ziya Taşkent'in yönetimindeki konserlere giderdim. Rahmetli Taşkent'in Yalova'daki yazlığı bize çok yakındı. 17 Ağustos depreminden 1 gün önce gördüm. Yanına gitmedim, 'Yarın nasıl olsa görüşeceğiz' diye. Ankara'ya döndüm, o gece deprem oldu ve Ziya Taşkent orada yaşamını yitirdi."

MUTLAKA SPOR
Ama kaç kez yoklarsa yoklasın 'kader'i ne ise onu yaşıyordu insan. 'Bilinmez yolculuk'un kıyısından, köşesinden dönüp tekrar yaşama sıkı sıkıya sarılabiliyordu. Geri dönüşte; devletin en üst makamları ile insan ömrünün kalan kısmını taçlandırabiliyordu kader...
Şimdi kendisine bağışlanan 'yaşam'ın kıymetini daha iyi anlamış durumda. Vakit buldukça spor yapıyor.
"Tenise başladım" diyor. "Ciddi bir dinlenme benim için. İki saatlik iyi bir terapi oluyor. Vakitsizlik nedeniyle pek yapamıyorum. Ama yürümeye devam etmeye çalışıyorum. Yürümeye niyeti olmayanların mutlaka bir bahanesi olur. Ben de bahaneleri ortadan kaldırmak için iyi bir yürüyüş bandı aldım. Haftada 3 gün yarım saat yürüyorum." Spor tamam, ama uyku ile sorunu var: "Sabah 6 civarı kalkıyorum. Gece 1'den, 2'den önce yatmıyorum. Günde 4 saat uyuyorum. Eskiden bu kadar uykuyla durulur mu derdim, ama durulabiliyormuş. Tabii doğal vitaminler alıyorum."