"Merhaba, Jale Abla, yorumlarınızı her gün beğeniyle takip ediyorum. Herkes gibi benim de sorunlarım var. Ben 24 yaşında sessiz, kendi halinde, çok duygusal ve aynı zamanda da çok yakışıklı bir gencim. Evden işe, işten eve çok monoton bir yaşantım var. Benim sorunum, bu yaşıma kadar hiç kız arkadaşımın olmaması. Ailem beni evlendirip, mürvetimi görmek çok istiyor. Bazen annem, 'Sen nasıl bir insansın anlamadım, herkes kendine bir sevgili buluyor. Sen niye bulamıyorsun?" diye beni rencide ediyor. Böyle zamanlarda kendi kendime sürekli ağlıyorum. Ben nasıl bulacağım ki; olmayınca olmuyor. Kötü bir alışkanlığım da yok ama olmuyor! Beğendiğim birisi de yok. Olsa bile ona açılamam ki... Belki de beni beğenmez ve sevmez düşüncesi, reddedilme korkusuna itiyor. Sizce, aşk benim kapımı çalar mı? Benim artık hiç ümidim kalmadı! Ne olur bana yardım edin?
Rumuz: Ayna

Sevgili kardeşim, neden bu kadar karamsarsın? Yakışıklı ve genç bir insansın. Sen sağlıklı bir ilişki yaşamayacaksın da kim yaşayacak? Sakın kendine olan sevgini yitirme! Kendine sevecek ve güveneceksin ki, mutlu olasın. Kimseden bir eksiğin yok! Ailenin sana baskı kurmalarına kulak asma! Aşk aradıkça bulunan bir duygu değil. Her şey yeri ve zamanı gelince yaşanır. Bunun için acele etme! Zamanı geldiğinde, adım atmaktan asla korkma! Birgün sende isteğin biriyle beraber olacaksın. Çok düzgün ve duygusal bir insansın. Bir ilişki yaşadığında, kimsenin seni üzmesine izin verme! Çünkü sen değerlisin. Kendine güven! Sevgiler....