"Jale Ablacığım, ben 17 yaşında öğrenci bir kızım. Geçen sene tatilde tanıştığım bir gence aşık oldum ve ona bekaretimi verdim. Erkek arkadaşım 18 yaşında ve onu çok seviyorum. İleride evlenmeyi düşünüyoruz ama son zamanlarda beni sevmediği kuşkusuna kapıldım. Çünkü telefonlarıma çıkmıyor ve ailesine yok dedirtiyor. Çok üzgünüm Jale Abla, ona çok güvendim ve her şeyimi verdim. Beni anlayan ve şefkat gösteren kimsem yok. Annemle babam ben 2 yaşındayken ayrılmışlar. Bazen bir baba şefkatine öyle açım ki hep ağlıyorum. Beni koruyacak kimsem yok. Annem çok umarsız biri. Onun sevgililerinden biri beni taciz etti. Bu sıkıntımı bile annemle paylaşamadım. Senin desteğine ihtiyacım var."
Rumuz: Yalnız

Sevgili kızım, üzülme, herkes hayatında hatalar yapar. Sıkıntılı ve acı geçmişini artık aklına getirme. Annene gelince; onun yanlışları zaten seni bu duruma düşürmüş ama sen yine de annene daha yakın ol. Belki seni fark eder ve anlar. Bunları sana yazmak beni de gerçekten çok üzüyor ama sen zaten her şeyin farkındasın. Güçlü ol ve bundan sonra kendini yalnız hissettiğin an annene tüm sıkıntılarını anlat ve rahatla. Unutma hayatın acı günleri kadar mutlu günleri de var. Daha yolun başındasın. Bu yaşadıkların geçmişinde bir anı olarak kalacak. Kendini sev ve artık üzülme!