"Merhabalar, Jale Hanım, ben 43 yaşında eşini çok seven bir beyim. Ama o bunu bir türlü anlamadı. Yıllarca onun iyiliği ve beni anlaması için çabaladım. Evet bazen onu çok üzdüm ama sevgimden yaptım. Benim eşim çok savurgan ve para değeri bilmeyen biri. Ona çocuk gibi bazı şeyleri öğretmekten bıktım. Son olayımızda benim cüzdanımdan kredi kartı borcu için para almış. Bunu bana söylemedi ve bende hesabını iyi bilen biri olduğum için hesapta açık çıktı. Ben alkol alan bir beyim ve böyle bir anımda ona çok kötü hakaret ettim ve hırsız paramı ne yaptıysan bul ve bana geri ver dedim. O da evden çıktı gitti ve 1 haftadır haber alamıyorum. Telefonlarımı açmıyor. Çok pişmanım çünkü aldığını sandığım para başka bir yerden çıktı. Onu kırdığım için çok üzgünün. Ayrıca itiraf ediyorum ona tokat attım. Ama beni affetmesi için sizin yardımınıza ihtiyacım var. Ona bu yolla ulaşmak istiyorum. Affet beni Hülyam. Onu geri istiyorum."
Rumuz: Ali.

Sevgili, Ali Bey yuvanızı kurtaracak olan keşke ben olsam ama ben değil siz ve yaptığınız davranışlar yuvanızı kurtarır. Ama siz ne yazık ki, çok büyük bir ayıp etmişsiniz. İçkinin sınırları bilinmeyince, böyle kötü sonuçlar doğurabiliyor. Haksızsınız! Eşinize bir çocuk muamelesi yapmanız doğru değil. Onu çok kırmışsınız. Böyle bir tepki göstermesi çok normal... Şimdi yaptıklarınızın ve hatalarınızın acısını çekiyorsunuz. Yaşadığınız pişmanlığı anlaması için biraz zamana ihtiyacınız var. Umarım sizi affeder ama böyle yanlış davranmaya devam ederseniz bu ayrılıkları daha çok yaşarsınız. Biraz öz eleştiri yapsanız iyi edersiniz! İyi günler dilerim...