Merhaba Jale Abla, ben 7 yıllık evli bir bayanım. Eşimi inanılmaz derecede kıskanıyorum. Yoldan geçen kızlara bakmasın diye sürekli eşime bakıyorum. Akrabalarımızla konuşmasını istemiyorum sanki eşimi birisi elimden alıcak gibi korkuyorum. Eşim yanımdayken hiçbir yere bakmıyor. Sürekli benimle ve kızımla ilgileniyor ama benim içim rahat değil. Eşimi o kadar çok kıskanıyorum ki işe giderken güzel giyinmesini istemiyorum.Eşim tatile gidelim diyor orada kızlara bakar diye korkuyorum. O beni hiç aldatmadı ama birisine aşık olur diye kokuyorum. Acaba ben hastamıyım? Bana bir akıl verin.
Rumuz: Kıskanç

Valla hasta mısın, değil misim, ben bunun kararını veremem ama, kendine ve eşine yazık ediyorsun. Bu senin yaşadığın ve yaşattığın evlilik değil, resmen eziyet. Neden böyle davranıyorsun? Neden kendine güvemiyorsun anlamış değilim. Eşin anladığım kadarıyla olgun ve düzgün biri. Sana ve kızına düşkün. Daha ne istiyorsun? Bana sorarsan, eşinin bu anlayışını daha fazla istismar etme derim. Bir an önce kendine gel ve her insanın sabrının sınırı olduğunu da unutma! Sonra daha fazla üzülürsün.