Selam, Jale Hanım... 2 çoçuk annesi bir kadınım. 10 yıldır eşimle ve içkisiyle mücadele ediyorum. Son zamanlarda kavgalarımız öyle arttı ki, evde çocuklarda huzur kalmadı. Evliliğimizi kurtarmak adına, birlikte terapi bile aldık ama eşim terapiyi bıraktı. Çünkü kendisi çok sorunlu. Ben de bıçak kemiğe dayandı ve ona boşanma davası açtım. Bunu hissetti ve son bir haftadır ağzına içki koymuyor. Bağırıp, dövdüğü çocuklarına karşı son derece iyi. Ama ben biliyorum ki, bu benim kocam değil. Vicdanımımı huzursuz etmek için mi böyle davranıyor? Davadan vazgeçmek istemiyorum ama kafam da çok karışık...
Rumuz: Nalan

Sevgili kardeşim, yaşadığın çileleri anlıyorum ve bu kadar sıkıntıya çoçukların için katlandığına eminim. Eşini senden iyi kimse tanıyamaz, tahminlerinde belki yanılmıyorsun ama ona son bir fırsat daha vermekle birşey kaybetmezsin. Çünkü büyük bir çaba sarfettiği ortada... Dediğim gibi, kendi kararını zaten vermiş ve dava açmışsın ama bu herşeyin sonu değil. Boşanmaya odaklanmadan her şeyi biraz daha zamana bırak. Yuvanda bundan sonra bol huzur dilerim.