Hazır domates, patates yazmışken "gıda mevzuuna" devam edelim. Bugünkü Saklambaç ekimize Pastırmanın Yolculuğunu yazdım. Kayseri'de yaptığım çalışmalarda bu muhteşem yiyeceğin normal bir etten pastırma haline gelene kadar hangi işlemlerden geçtiğini anlattım. Yer yetmedi, daha öncesinden başlatamadım yazımı. Bari pastırma ilk kez nasıl icat oldu, Türkler ve pastırma ilişkisinin temelinde ne vardı anlatalım.

EVLİYA ÇELEBİ
Efendim; Evliya Çelebi merhum ünlü Seyahatnamesi'nde, Kayseri'yi anlatırken "katmerli böreği, matbah baharlı böreği, lahmı kadit namı ile şöhret bulan kimyonlu sığır pastırması ve miskli et sucuğu hiçbir yerde yoktur. Bunlar şehir dışına hediye olarak gider" diyerek över ürünü.

İLK KONSERVE
Oralardan da anlarız ki; pastırma çok çok eski bir Türk yemeği bir nevi et konservesidir. Uzmanlara göre tarihi, Orta Asya'ya, Hun ve Oğuz Türkleri'ne kadar ulaşıyor. Diyorlar ki, "Uzun yola veya savaşa giden atalarımız, aç kalmamak ve fazla zaman harcamamak için, yanlarına tuzlanmış sığır ve buna benzer hayvan etleri alırlardı.

BASILA BASILA
Bu etleri, deri gözlerinde (kılıflar) içine, bazen de açıktan atın eğerine bağlayarak, bacaklarının arasına iyice sıkıştırırlardı. Tuzlanmış et parçaları haftalar hatta aylar süren yolculuk esnasında basıla basıla 'pastırma' haline gelirdi.

AVRUPA'YA GİDİYOR
Yemek pişirmek için vakti olmayan yolcu veya savaşçılar, hiç zaman kaybetmeden bu kolay ve besleyici etleri biraz keser yer, gıdasını alırdı. Pastırma, Türkler vasıtasıyla Rumeli'ye, Balkanlar'a ve çevresine götürüldü. Şimdi ise Gurbetçilerimiz tarafından nerdeyse bütün Avrupa'ya götürülmekte."