Ülke sözlüğü
Tayyip Erdoğan: "En az 3 çocuk doğurun" diyen, geleceğimizi emanet ettiğimiz gönlü bol Başbakan! Deniz Baykal: Kilidi açmakla değil, bozmakla uğraşan, Oscar'a aday yardımcı erkek oyuncu. Devlet Bahçeli: Kendine geç kalan yolcu.
***
Yalçın Beyaz: Paranın musluğunu sekreterine açan Ankaralı belediye görevlisi. Yusuf Ziya Özcan: Ülkemizin ve üniversite gençliğinin talihsizliği... Talabani: Ayaklar altına alınması gerekirken bile, başımızın üstünde yer bulan büyük oyuncu.
***
Ahmet Çakar: Bikini sezonunu erken açan televizyon yıldızı. Bülent Ersoy: Şeftali ağaçlarının altında bildiri dağıtan bıçkın külkedisi. Cemil İpekçi: Demokrasinin yaya geçitlerinde, türban defilesi düzenleyen son Osmanlı delikanlısı.
***
Fazıl Say: Karanlıktan korkan naylon kılıçlı mahalle çocuğu... Orhan Pamuk: Kendi kendine böbürlenen sevimsiz çevirmen. Büyük gazeteciler: Lüks yaşam uğruna sattıkları memleketin kaymağını yiyen haramiler!
***
Ankara: Ülkenin kara bahtı. İstanbul: Her rüzgarda eteği savrulan içi geçmiş mankenle, kalpazanların birlikte göbek attığı karanlık podyum. Amerika: Kavanoz dipli dünyanın içindeki çıngıraklı yalancı.
Servisi 
