Yağız, yaşıtlarından çok daha olgun. Yaşadıkları en çok sabretmeyi öğretmiş ona: "Ayaklarım tutmamaya başlayınca herkes isyan etmemi bekledi. Ama tam tersi oldu. Yürürken daha çok isyan ediyordum. Bir yıl geçmiş sonuçta. Şimdi isyan etsem de bir şey değişmeyeceğini biliyorum. Kan hastalığı, lösemi, kas yıkımı... Ne fark eder? Sonuçta hastayım, elbet bir gün iyileşeceğim..."