İstanbul'da sahilde... Caddebostan ile Bostancı arası.. Yürürüm bazen. Ağlarım kıyıdaki eski, köhne, işe yaramaz balıkçı teknelerine. Kendime benzetirim onları biraz da. İşe yaramadıklarından çekilmişler sahile, yatarlar sırtları dönük denize. Özlem duymazlar mı acaba eski günlerde yaşanan trol seslerine, denizin tuzuna, dalgaların hiddetine? Gövdelerine şefkatli bir kadın eligibi değen yosunlu pisliklere? İşte şimdi her şeye bir özlem hasret var yüreğimde. Denizin tuzuna, dalgalara, ellerine, ağların sık örgülerine... Bekliyorum beni tamir edip, onarıp, denizlere geri yollayacak olan ustayı. Ellerim ellerimde, el pençe divan kadere.
Servisi 
