İş arıyorum!
Üniversite mezunuyum, sağlığım yerinde. Hayat adına bütün bedelleri ödedim ve ülkemden alacaklıyım. İş arıyorum. Hangi kapıyı çalsam, bir sebep sonuç ilişkisi aranıyor nedense. Eğitimim yeterli, hayat konusunda tecrübeli sayılırım. Çağdaşım, aydın bir Türk genciyim. Parti kollarıyla, özel kanallarla ilgim yoktur, olacağını da düşünmüyorum. Namuslu her insan gibi, çalışarak hayatımı kazanmak istiyorum.
***
İş arıyorum. Önümde barikatlar, ardımda tarikatlar. Ayrıcalıklı sistemin mucitleri, müritleriyle birlikte bütün işleri kaparken, bu ayrımcılık beni isyan ettiriyor. Partilerinin adını kullanarak önüme geçenleri gördükçe çıldırıyorum. Adaletin adı kalmış. Ülkenin nimetlerini birileri avucunun içine almış sanki. Ellerim çiçek kokuyor, barut değil. Ben de bu ülkenin vatandaşıyım, el değil.
***
İş arıyorum. Kaç zamandır koruduğum umudumu yitirme noktasına geldim. Hıncımla suluyorum zamanı. Artık kendimi onaracak halim de kalmadı. Ciğerimi mi tüküreyim beni görmezlikten gelenlere? Eşkıyalık mı yapayım?
***
İş arıyorum! Eğer ki, duyulmazsa sesim! Eğer ki bu ülkede, parti rozeti taşıyanlar kolayca iş buluyor da, benim gibileri itekleniyorsa... Buyurun! Artık kuraldışıyım! Ve hazırım ölümün her çeşidine! Vurun! Ya da çıkın, erkekçe karşımda durun! (Mail ve faks yoluyla isyanlarını dile getiren bütün gençler adına, bir kez daha)