Bir gazeteci öldü
Gazeteci ŞakirSüter'i kaybettik. Düzene uygun "büyükgazeteci" sınıfına dahil değildi ama namuslu yüreklerde "büyükadamdı" ... Eşiyle birlikte kurduğu küçük bir hayatın büyük adamı. Yazılarında bu mesleğin ve toplumun unutmaya yüz tuttuğu değerleri hatırlattı hep. Kendisini unuttu...
***
Dili kendisine hastı, zarifti. Politikacılara yanak uzatan ve karşılığını bekleyen zibidilerden her yönüyle ayrıydı. El edip eğilmedi kimselere. Böyle insanları ölümlerinde hatırlamak ne acı. Polemiklerle yaşayan, popüler soytarıların yanında, Şakir Süter gibilerinin erken ölmesi, nasıl da adaletsiz. Gazeteci olarak sözümüzün geçmediği bir ülkede, kadere mi geçecek sözümüz?
***
Gerçek bir gazetecinin ölümüyle, ne çok şey ölür aslında. Dürüstlüğün bekçiliği. Erdemli yaşamın askerliği. Konuşma dili... Ve gazetecilik onuru...
***
Şakir Süter gazeteciliği "insanları yaşatmak için" kullandı. Ona gönüllerde yaşamak kaldı. Allah rahmet eylesin.
Servisi 
