Kuşlar ve eşekler
Kuşlar göç ederken yanına kimseyi çağırmaz. Kuşlar ölürken bağırmaz. İnsaf dilenmez. Kuşlardaki yürek tırnağımız kadar bile değildir ama kuşlar onurlu ölür.
***
Biz insanlar öylesine kana susarız ki kuşlar gibi kendimizin kanına bile gireriz. Komşunun ekmeğine bile göz dikenlerin dünyasında, kuşlar için pencere kenarına ekmek ufalamayı kim düşünür? Bu alem sadece insanlar yaşasın diye yaratılmadı elbet. Kuşlar doğuştan böylesine ürkek değildi, onları insanlar ürküttü. İşlerine geldiği zaman başlarına düşen "kuş pisliğinden" talih sebebi üretenler, kuşların ödünü patlatmaktan hiç rahatsız olmadılar.
***
İnsanlardır zalim olan. Kuşlardır asil olan. İki canlı arasındaki orantısızlığı, bu gerçekler dengeler. İnsan, kalıbına ihanet eder. Kuş, asaletini belgeler. İnsana uygun olan eşek bedenidir. Eşeklerin de kendisine göre bir üretimi ve tüketimi vardır ve o yüzdendir ki insanlar kendilerine eşeği örnek alır. O yüzden insanlar birbirine "Eşek herif" der. Pişman olduklarında bile "Eşeklik ettim" diye af dilenir. Birbirlerini "eşek sudan gelinceye kadar" dövmekten zevk alırlar.
***
Kuşlar zariftir, onlarda bir asalet vardır. İnsanların eşek kadar kalbi vardır da, kuşlar kadar asaleti yoktur. Kuşlar göç ederken yanına kimseyi çağırmaz. Kuşlar ölürken bağırmaz. Kuşlar onurlu ölür. Eşekler anırır.
***
Öldürmeyi meslek edinen insanlar için, bir kuşun tükürük kadar değeri yoktur belki. Kuşlar insanlara ne mal olduklarını öğretir. Uçarken de, öterken de... Özgürlük mücadelesinin ne kadar kutsal olduğunu kuşlar belgeler. Oysa o sırada insanlar birbirlerine "eşeklik etme" yarışındadır.