Sevdim, yazdım öldüm!
Dünya var olduğundan beri insan anlatmaya uğraşmış. En çok jest ve mimik lerini kullanmış. Sonra konuşmuş, Anlayınca konuşmanın ifade edebilmek için en etkili yol olduğunu ve susmamış . En son yazı yı keşfetmiş, aklına ne gelirse yazmış. Yazdıklarının çoğunun çer çöp olduğuna aldırmadan yazmış. İyi ki öyle yapmış, şimdi yazı masamın karşısında sıralanan kitaplara bakıyorum ve boşa gitmediğini anlıyorum o çabanın... Bir aşklayazmış insan, hep aşkı yazmış. En çok sevgilisinename düzmüş, sonra ihanetin acısını anlatmış. Bir oh çekinceye kadar yazmış, derdini anlatmanın telaşıyla kendisine verilen nefesi sonuna kadar tüketmiş. Son nefesinde ona sorduklarında; "Sevdim çok sevdim, acı çektim yine sevdim, karşılık bulamadım bunca sevmeme rağmen, aşkın varlığını bir türlü kanıtlayamadım. Olupolmadığıkesinbilinmeyenbiraşkıyaşadımdurdum" demiş.
Servisi 
